İTİRAZ

Hırsızlık suçundan sanık hakkında yapılan duruşma sonunda; anılan suçlardan verilen mahkumiyet kararına ilişkin Bodrum 4. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 17/06/2014 tarih 2014/164 E.2014/298K. karar sayılı hükmün sanık tarafından temyizi üzerine; Dairemizin 25.09.2017 tarih ve 2016/1632 esas-2017/9469 karar sayılı ilamı ile temyiz isteminin reddine ve kararın onanmasına karar verildiği, bu karara karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 16.10.2018 tarih ve KD- 2018/40200 sayılı yazısı ile özetle; sanığın sabıkasında yer alan Yatağan Asliye Ceza Mahkemesinin 22/03/2012 tarih 2010/204 E ve 2012/163 K sayılı 1 yıl 8 ay hapis cezası içeren ilamı nedeniyle mükerrir sayılmasına karar verildiği, ancak tekerürre esas alınan ilamda; tekerrüre esas alınan mahkûmiyetin eldeki dosyaya konu suçun işlendiği 27/01/2014 tarihinde henüz kesinleşmemiş olması nedeniyle tekerrüre esas olamayacağı belirtilerek itiraz talebinde bulunularak, dosya Dairemize gönderilmekle okunarak gereği görüşülüp düşünüldü:

TÜRK MİLLETİ ADINA

Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 16.10.2018 tarih ve KD- 2018/40200 sayılı itiraz istemi yerinde görülmüş olduğundan Dairemizin 25.09.2017 tarih ve 2016/1632 esas-2017/9469 karar sayılı onama kararı kaldırılarak yeniden yapılan incelemede;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Suç tarihi itibariyle adli sicil kayıtlarına göre sanığın tekerrüre esas sabıkası bulunmadığı halde; atılı suç tarihinden sonra kesinleştiği anlaşılan Yatağan Asliye Ceza Mahkemesinin 22/03/2012 tarih 2010/204 esas ve 2012/163 karar sayılı ilamının sanık hakkında kurulan hükümde tekerrüre esas alınamayacağı gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkralarından TCK"nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısmın çıkartılması suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 05.11.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.