Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan incelemesi sonucunda ilk derece mahkemesi sıfatıyla Yargıtay 12.Hukuk Dairesince ;
“Dava; davacının borçlusu olduğu icra takibi nedeniyle ödeme emrinin iptali talebi ile yaptığı şikayet sonucu davalı hakim tarafından hukuka ve kanunun amir hükmüne aykırı olarak şikayeti reddetmesi sonucu uygulanan hacizler nedeniyle ticari itibarının zedelendiği gerekçesi ile HUMK. nun 573. maddesine dayalı manevi tazminat istemidir.
Hakimler aleyhine açılacak tazminat davalarının biçim ve koşulları H.U.M.K.nun 575. maddesinde açıkça gösterilmiştir. Bu maddeye göre, hakime karşı açılan tazminat davalarında davanın doğumunu ve dayanağını sağlayan yargılamanın hüküm ve kararları ile işlemlerinin özetlerinin ve bütün delillerinin dava tutanaklarının, tanık listesinin dava dilekçesine bağlanması gerekir. Bunları kapsamayan dava dilekçesinin esasa girilmeden reddedileceği emredilmiştir. Somut olayda ise maddede emredilen şekilde dilekçeye bağlanması zorunlu olan davaya konu İstanbul 4.İcra Mahkemesi’nin 2007/845 esas sayılı dosyasının onaylı örneğinin dava dilekçesine bağlanmadığı anlaşılmaktadır.
Hakimlerin sorumluluklarına dair özel usul hükümleri, HUMK. nun 573. maddesinde belirtilen ağır iddiaların dayanaksız ve hukuka yabancı amaçlarla ileri sürülmesi suretiyle onla kamu önündeki itibarlarının zedelenmesini önleyici ve aynı zamanda hakimlerin  görevlerini tam bir huzur içinde yapabilmelerini ve halka adaletin her türlü etkiden uzak olarak dağıtıldığı hususunda, güven vermeyi sağlayıcı hükümlerdendir. Bu niteliği itibarı ile usulün 575. maddesinde öngörülen ve yukarıda belirtilen zorunluluğun doğrudan doğruya kamu düzenini koruma amacını gütmekte olması nedeniyle yargılamanın hangi aşamasında olursa olsun mahkemece re’sen gözönünde tutulması gerekir. (H.G.K. nun 3.4.1974 günlü 5/178—322; 6.2.1981 günlü ve 4/1—54 sayılı kararları)
0 halde HUMK. nun 575. maddesi amir hükümlerine uygun olarak açılmış bir dava bulunmadığından dava dilekçesinin reddine karar verilmelidir.
HÜKÜM : Yukarıda açıklanan nedenlerle;
1-Dava dilekçesinin reddine.
2-Alınması gerekli 15,60.-TL red harcının peşin harçtan mahsubu ile 119,40-TL. fazla harcın talebi halinde davacıya iadesine,
3-Dava dilekçesi usul yönünden reddedildiğinden davacı aleyhine para cezasına ve davalı hâkim yararına tazminata hükmedilmesine yer olmadığına,
4-Davalı kendisini vekil ile temsil ettirdiğinden Avukatlık Ücret Tarifesi uyarınca 1.250,00 TL. avukatlık ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine,
5- Davacı tarafından yapılan yargılama giderlerinin üzerinde bırakılmasına,”  dair oybirliği ile verilen 21.04.2009 gün ve 2009/2-2 sayılı kararın davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine kararın süresinde temyiz edildiğinin anlaşılmasından ve dosyadaki tüm kağıtların okunmasından sonra gereği düşünüldü:

  HUKUK GENEL KURULU KARARI

Hukuk Genel Kurulunca temyiz mercii sıfatıyla incelenerek kararın süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra Yargıtay 12. Hukuk Dairesinin hükmüne yönelik temyiz itirazları incelendi, gereği görüşüldü:
Dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bilgi ve belgelere, daire kararında açıklanan gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, usul ve yasaya uygun olduğu tespit edilen Yargıtay 12. Hukuk Dairesinin ilk derece mahkemesi sıfatıyla verdiği kararın onanması gerekir.
SONUÇ: Davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile 12. Hukuk Dairesinin ilk derece mahkemesi sıfatıyla verdiği kararın yukarıda açıklanan nedenlerle ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı (8,30) TL harcın temyiz edenden alınmasına, 17.06.2009 gününde oybirliği ile karar verildi.