Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2015/15231 Esas 2018/2820 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ:Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tasarrufun iptali davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü.
K A R A R-
Davacı vekili, davalılardan ..."ın ... ilçesi ... Köyü...Mahallesindeki 133 ada 15 parsel, 134 ada 70 parsel, 3 ada 49 parsel, 3 ada 50 parsel sayılı taşınmazları... İcra Dairesi"nin 2011/367 sayılı takip dosyasındaki alacaklısından mal kaçırmak maksadıyla davalı kardeşi ..."a muvazaalı olarak devir ettiğini, bu nedenle müvekkilinin alacağını alamadığını, bu nedenlerle dava konusu taşınmazlara İcra İflas Kanunu"nun 227.maddesi ile devam maddeleri gereğince tasarrufun iptaline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.Davalılardan ..."ın sunmuş olduğu cevap dilekçesinde; borcu karşılamak için ve kendisine devamlı surette maddi olarak destek olan ağabeyi ..."a olan borçlarını ödemek için dava konusu taşınmazları sattığını, ... 1.ASLHM"nin 2011/61 Esas sayılı dava dosyası ile borçlu olmadığının tespiti ve söz konusu bononun iptali için dava açtığını bu nedenlerle açılan davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.Mahkemece toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre, ... vekili tarafından, ... aleyhine açılmış menfi tespit davası olduğu, 23/10/2013 tarihinde davanın kabulü ile davacının ... İcra Müdürlüğü"nün 2011/367 sayılı dosyası ile takibe konu edilen 04/02/2011 keşide tarihli 185.000,00 TL bedelli bonodan dolayı davacının borçlu olmadığının tespitine,
... İcra Müdürlüğü"nün 2011/367 Esas sayılı dosyası ile takibe konu edilen 04/02/2011 keşide tarihli 185.000,00 TL bedelli bononun iptaline, İİK"nin 72/5.maddesi uyarınca davalının takibinde haksız ve kötü niyetli olduğu kanaatine varıldığından davacı tarafın talebi de dikkate alınarak takip konusu alacak olan 185.000,00 TL"nin % 40"ına tekabül eden 74.000,00 TL kötü niyet tazminatının davalıdan alınarak davacıya ödenmesine karar verildiği, söz konusu kararın Yargıtay 7. Hukuk Dairesince onanmakla 02/07/2014 tarihinde kesinleştiği anlaşılmasına göre davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından süresi içerisinde temyiz edilmiştir.Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına, davalı borçlunun Yargıtay incelemesinden geçerek kesinleşen menfi tespit davası sonucuna göre borçlu olmadığının tespit edilmesine göre, davacı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 100,10 TL fazla alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 21.3.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.