Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2017/3780 Esas 2018/129 Karar Sayılı İlamı

....

Dava, hizmet tespiti istemine ilişkindir
Mahkemece, bozmaya uyularak ilamında belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabulüne kısmen reddine karar verilmiştir.
Hükmün, davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Dava, davalı işveren şirket bünyesinde şoför olarak 01.03.2008-15.04.2014 tarihleri arasında hizmet akdine tabi olarak geçen ve davalı Kuruma bildirilmeyen çalışma sürelerinin tespiti istemine ilişkin olup, davanın yasal dayanağı 506 sayılı Kanunun 79/10. ve 5510 sayılı Kanunun 86/9. maddeleridir. 24.03.2008 ve 21.04.2009 tarihlerinde davacı ... tarafından bakım ve onarım için getirildiği ve iş emirlerinin davalılardan ....adına düzenlenmiş olduğu görülmüş ve mahkemece ilk hüküm gibi davanın kısmen kabulü, kısmen reddi ile davacının davalıya ait iş yerinde 01/03/2008-02/04/2012, 30/09/2012-01/10/2012 tarihleri arasında hizmet akdine dayalı olarak çalıştığının tespitine, kuruma bildirilen sürelerin infazda nazara alınmasına, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiştir.
Kamu düzenine ilişkin olan sigortalı konumunda geçen çalışma sürelerinin tespit edilmesi istemli davada, resmi belge veya yazılı delillerin esas olmasıyla beraber somut bilgilere dayanması ve inandırıcı olmaları koşuluyla tanık beyanları ile de ispatı mümkün ise de, söz konusu yargılama sırasında iddiayı doğrulayan tanık beyanlarında davacının davalı işyerinde ne zaman çalışmaya başladığı ve ne kadar çalıştığına dair bilgilerin tam olarak belirtilmediği ve bu durumun ortaya konulmadığı görülmektedir. Bununla birlikte davacının 02.02.2010 tarihli .... Kontrol Memurluğu denetimi esnasında, imzalı ifadesi ile davalıya ait işyerinde çalışmadığını, iş görüşmesine geldiğini beyan etmiş olması karşısında, anılan döneme ilişkin
./..
çalışma iddiasını, ancak kurum kayıtlarına eşdeğer ve yazılı ve inandırıcı delillerle ispat etmesi gerekmekte olduğu gözetilmelidir.
Yukarıda açıklanan nedenlerle mahkemece, iddia edilen çalışma olgusunu doğrulayan ilk belge olarak 24.03.2008 tarihli araç servis giriş belgesinin, kurum kayıtlarına eşdeğer ve yazılı kanıt niteliğinde olduğu, davacının bu tarih öncesinde çalışmasına dair herhangi bir delilin elde edilemediği gözetilmek suretiyle davalı şirket bünyesinde davacının hizmet başlangıcının 24.03.2008 tarihi olduğunun kabul edilmesi gerekirken, yanılgılı değerlendirme ile bu tarihten öncesine dair hizmetin kabulü yerinde ve isabetli bulunmamıştır.
Ne var ki; bu aykırılığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden karar bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usûlü Muhakemeleri Kanunu"nun 438. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ : Hükmün 1. fıkrasında yer alan “01.03.2008” tarihinin, silinerek yerine “24.03.2008” tarihinin, yazılmasına ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde davalılardan .....iadesine, 16.01.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.



....