Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/12896 Esas 2020/527 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Uzlaşmaya tabi hırsızlık suçu nedeniyle, bozma sonrası dosyanın Uzlaşma Bürosu"na gönderildiği, her iki katılanın da herhangi bir maddi talepte bulunmaksızın uzlaşmayı kabul ettikleri, sanığın kısıtlı olması sebebiyle uzlaşma teklif formunun vasisinin adresine tebliğe çıkarıldığı ve uzlaşma teklifinde bulunulduktan itibaren 3 gün içinde vasinin kararını bildirmemesi sebebiyle uzlaşma teklifini reddetmiş sayıldığı kabul edilerek taraflar arasında uzlaşmanın sağlanamadığının bildirildiği, mahkemece 30.04.2019 tarihli karar celsesinde hazır olan sanıktan katılanların uzlaşmayı kabul ettikleri de belirtilerek sanığın uzlaşma hususunda beyanları alınmadan, anılan uzlaşma raporuna dayanılarak taraflar arasında uzlaşma sağlanamadığından bahisle eksik kovuşturma sonucu yazılı şekilde karar verilmesi,
2-Sanığın, tekerrüre esas alınan Kadıköy 4. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 25.12.2008 tarih ve 2008/496-1152 E.-K. sayılı ilamındaki mahkumiyetinin, 5237 sayılı TCK"nın 157. maddesinde düzenlenen dolandırıcılık suçuna ilişkin olması ve hükümden sonra 02.12.2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bentler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK"nın 157. maddesinde tanımı yapılan dolandırıcılık suçunun da uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK"nın 7/2. maddesi uyarınca; “suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur” hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK"nın 254. maddesi uyarınca aynı Kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usule göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilerek, hakkında yukarıda anılan ilamın esas alınarak TCK"nın 58. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’in temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 13.01.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.