Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/15064 Esas 2017/6825 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasındaki davadan dolayı ... 25. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 29/12/2015 gün ve 2014/69-2015/426 sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
HUMK"nın 21/07/2004 tarihinde yürürülüğe giren 5219 sayılı Kanun ile değişik 427/2. maddesi hükmüne göre miktar veya değeri 1.000 TL"yi geçmeyen taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararar kesindir. Bu miktar, karar tarihi olan 29/12/2015 tarihi itibariyle 2,080 TL"dir. Dava dilekçesinde, 2.043 TL"nin tahsili amacıyla davalı aleyhine başlatılan icra takibine itirazın iptali istenmiş, mahkemece davanın kabulüne, takibin 2.043 TL üzerinden devamına karar verilmiştir. Mahkemece, kabul edilen miktar, yukarıda anılan madde hükmüne göre temyiz sınırının altında kalmaktadır. Kesin olan kararların temyiz istemlerin hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi 01/06/1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kurulu Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilevileceğinden, davalı vekilinin temyiz isteminin reddine karar verilmiştir .
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz isteminin HUMK 432/4. maddesi hükmü uyarınca REDDİNE, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 04/12/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.