15. Hukuk Dairesi 2019/2731 E. , 2020/369 K.
"İçtihat Metni"Mahkemesi:Asliye Hukuk Mahkemesi
Yukarıda tarih ve numarası yazılı bozmaya uyularak verilen hükmün temyizen tetkiki davacılar vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
K A R A R -
Dava, kat karşılığı inşaat sözleşmesinden kaynaklanan ceza-i şartın tahsili istemine ilişkin olup, yerel mahkemece davanın kısmen kabulüne dair verilen ilk hüküm, Dairemizce tüketici mahkemesinde açılan davanın asliye hukuk mahkemesinde görülmeye başlaması ile eksik harcın ikmal ettirilerek müteakip işlemlere devam edilmesi gerektiği gerekçesi ile bozulmuş, bozma kararına uyulması neticesinde yerel mahkemece davanın reddine dair verilen hüküm, davacılar vekilince temyiz edilmiştir.Davacılar, davalılar ile aralarında ... 2. Noterliği"nin 14.11.2011 tarihli kat karşılığı inşaat sözleşmesi imzalandığını, sözleşmenin iskân şartlı olduğunu, bu sözleşmeye göre inşaat süresinin 33 ay olduğunu ve teslim tarihinin 14.08.2014 tarihine tekabül ettiğini, bu sözleşmeye göre gecikme durumunda her ay için 9.000,00 TL gecikme tazminatı ödeneceğinin kararlaştırıldığını, müvekkillerinin iyiniyetli olarak bu alacaklarını dava konusu etmediklerini ve daha sonra taraflar arasında 11.07.2014 tarihli ek protokol imzalanması sureti ile 33 aylık inşaat süresinin 30 Ekim 2014 tarihine kadar uzatıldığını, ancak davalıların ek protokol ile verilen süre içerisinde dahi iskân ruhsatlarını alamadıklarını, 11.07.2014 tarihli ek protokolün 9. maddesinde davalıların arsa sahiplerine ait B Blok 2 ve 3 nolu bağımsız bölümlerini eksiksiz bir şekilde tamamlayarak iskân ruhsatları için Belediyeye başvuracağı, bu yükümlülükleri yerine getirmez ise 100.000,00 TL cezai şartın nakden ödeneceğinin belirtildiğini, uzatılan sürede dahi iskân ruhsatlarının alınmaması sebebi ile davalılara 03.11.2014 tarihli ihtarnamenin keşide edildiğini, ancak davalıların cevaplarında ek protokolün geçersizliğini ileri sürdüklerini, halihazırda ruhsatların alınmadığını, bu nedenle 100.000,00 TL cezai şart alacağının ihtar tarihinden itibaren faizi ile ödenmesini, davanın kabulünü talep etmişlerdir. Davalılar ise; görev itirazları ile taraflar arasındaki kat karşılığı inşaat sözleşmesinin teknik şartname bölümünün 11. maddesine göre, arsa sahiplerinin arsayı temiz ve borçsuz, ipoteksiz, pürüzsüz olarak yükleniciye teslim edeceklerinin düzenlendiğini, ancak sözleşmenin imzalandığı sırada var olan Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kurulu’nun eski eser şerhinin arsa sahiplerince kaldırılmadığını ve arsanın pürüzsüz olarak teslim edilmediğini, eski eser şerhinin sözleşme tarihinden bir buçuk yıla yakın süre sonra 2013 Şubat, Mart aylarında kaldırıldığını, eski eser şerhi nedeni ile inşaatın başlamasının geciktiğini, kat karşılığı inşaat sözleşmesine ek olarak yapılan adi yazılı 11.07.2014 tarihli ek protokolün şekil açısından geçersiz olduğunu, dolayısı ile ek protokolde belirlenen 100.000,00 TL cezai şartın kabulünün mümkün olmadığını, inşaatın zamanında teslim edilmemesinden arsa sahiplerinin sorumlu olduğunu, ek protokolde öngörülen tapu devirlerinin ve verilmesi gereken vekâletnamelerin öngörülenden 3 ay sonra verildiğini, yapılan iki bloktan A Blok için iskân ruhsatının 04.06.2014 tarihinde alındığını, B Blok için ise 01.12.2014’te alındığını, davalı ...’nın kat karşılığı inşaat sözleşmesine garantör olabilmesi için ayrıca garantörlük sözleşmesi düzenlenmesi gerektiğini, müvekkilinin sıfatının adi kefil olduğunu ve doğrudan dava açılmasının mümkün olmadığını, davanın reddini savunmuşlardır. Yerel mahkemece ilk olarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, temyiz edilen karar Dairemizin 2018/1136 Esas 2018/2665 Karar 25.06.2018 günlü kararı ile davacı tarafından yatırılması gereken harcın ikmali ile müteakip işlemler bakımından davaya devam edilmesi hususunda bozulmuş, bozma kararına uyan mahkemece bu kez resmi şekil şartına tabii sözleşmeleri değiştiren sözleşmelerin de resmi şekil şartına uyması gerektiği, taraflar arasındaki ek protokolün geçersiz olması nedeni ile cezai şart istenemeyeceği gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar verilmiştir.
2-Taraflar arasında düzenlenen 14.01.2011 tarihli Kat Karşılığı İnşaat Sözleşmesinde, inşaat bitim tarihi sözleşme tarihinden itibaren 33 ay olarak belirlenmiş olup, sözleşmenin 11. maddesinde işin süresinin 33 ayı geçmesi halinde yüklenicinin gecikilen her ay için aylık net 9.000,00 TL ceza ödemesi kararlaştırılmıştır. Taraflar arasındai ek protokolde kararlaştırılan cezai şart, kat karşılığı inşaat sözleşmesindeki hükmü ağırlaştırıcı nitelikte olduğundan geçersiz ise de, kat karşılığı inşaat sözleşmesinde kararlaştırılan teslim süresi olan 14.08.2014 tarihinden B Blok için iskânın alındığı 01.12.2014 tarihine kadar kat karşılığı inşaat sözleşmesinde belirtilen gecikme bedeline hükmedilmesi gerekirken davanın reddi hatalı olmuş ve bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle davacıların 2. bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine, 2. bent uyarınca temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün temyiz eden davacılar lehine BOZULMASINA, ödenenden 5766 sayılı Kanun"un 11. maddesi ile yapılan değişiklik gereğince Harçlar Kanunu 42/2-d maddesi uyarınca alınması gereken 218,50 TL Yargıtay başvurma harcının mahsup edilerek, varsa fazla alınan temyiz harcının temyiz eden davacılara iadesine, karara karşı tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteminde bulunulabileceğine 10.02.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.