Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/28661 Esas 2016/761 Karar Sayılı İlamı

22. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/28661
Karar No: 2016/761
Karar Tarihi: 22.01.2016

Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/28661 Esas 2016/761 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, 28/08/2009 tarihli bir hırsızlık suçu nedeniyle 1 yıl 8 ay hapis cezasına çarptırılmıştır. Ancak kanunlarda yapılan değişikliklerden sonra yapılan uyarlama yargılaması sonucunda sanık hakkında ceza verilmemesine karar verilmiştir. Yerel mahkeme tarafından verilen bu kararın temyiz edilmesi üzerine Yargıtay Ceza Genel Kurulu, yargılama sonucunda verilen kararların temyizi mümkün olmadığına karar vermiştir. Bu karar, Ceza Ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 98 ila 101. maddelerine göre belirleyen ve itiraz yolu ile başvurulabilecek bir karardır. Kararda temyiz mümkün değildir ve kanun yolunun temyiz olarak değiştirilemeyeceği belirtilmektedir. Kanun maddeleri ise TCK'nın 142/1-f, 62, 51 ve Ceza Ve Güvenlik Tedbirleri'nin İnfazı Hakkında Kanun'un 98 ila 101. maddeleridir.

22. Ceza Dairesi 2015/28661 E. , 2016/761 K.
"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 8 - 2015/45142
MAHKEMESİ : Alanya 3. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 04/11/2014
NUMARASI : 2014/229 (E) ve 2014/536 (K)
SUÇ : Karşılıksız yararlanma

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanık hakkında 28/08/2009 suç tarihli eylemi nedeniyle, hırsızlık suçundan TCK"nın 142/1-f, 62, 51 maddeleri uyarınca tayin edilen 1 yıl 8 ay hapis cezasıyla mahkumiyetine dair 30.03.2010 tarihli hükmün 07.04.2010 tarihinde temyiz edilmeyerek kesinleşmesinden sonra, 05/07/2012 tarihinde yürürlüğe giren kanun hükümlerine göre uyarlama yapılması için dosyanın mahkemece ele alındığı ve değerlendirme sonucunda sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına dair verilen kararın katılan vekili tarafından süresinde temyiz edildiği belirlenerek yapılan incelemede;
Ayrıntısı Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 17.05.2011 gün, 66-96 sayılı kararında da açıklandığı gibi, 01 Haziran 2005 tarihinden sonra gerçekleştirilen yasa değişiklikleri nedeniyle uyarlama yargılamasının tabi olacağı ilkelerin 5252 sayılı Yasanın 9. maddesine göre değil, 5275 sayılı Ceza Ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun" un 98 ilâ 101. maddelerine göre belirlenmesi gerektiği, uyarlama yargılaması sonucunda verilen kararlara karşı başvurulabilecek yasa yolunun ise 5275 sayılı Yasanın 101/3. maddesi uyarınca itiraz yasa yolu olduğu, kararda temyizi mümkün olduğu belirtilmiş ise de, ceza yargılamasında yasa yolunun yasa sistematiği ve normları dikkate alınarak belirlenmesi gerektiği, yasanın öngörmediği bir istisnayı yargı kararı ile yaratmanın mümkün olmadığı ve yasa yolunun temyiz olarak değiştirilemeyeceği anlaşılmakla, bu kararların temyizi mümkün olmadığından, 5271 sayılı CMK"nın 264. maddesine göre de, kanun yolunun ve merciinin belirlenmesinde yanılma, başvuranın hakkını ortadan kaldırmayacağından, katılan vekilinin dilekçesi itiraz niteliğinde kabul edilerek itirazın merciince incelenmesi için dosyanın istem gibi incelenmeksizin mahalline İADESİNE, 22/01/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.