16. Ceza Dairesi Esas No: 2019/5694 Karar No: 2019/7376 Karar Tarihi: 02.12.2019
Mala zarar verme - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/5694 Esas 2019/7376 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir karara göre, sanık mala zarar verme suçundan TCK\"nın 151/1, 52/2-a, 62, 53, 58/9, 63, 3713 sayılı Kanunun 5/1. maddeleri uyarınca cezalandırıldı. Daha önce verilen bir kararda, sanığın silahlı terör örgütüne üye olma suçundan mahkumiyet kararı onanmış olmasına rağmen, yönetici olarak kabul edilmediği için hakimiyet kurması söz konusu olmadığından müşterek fail olarak kabul edilmesi mümkün değildi. Bu kararda, TCK\"nın 37/1. maddesi delaletiyle cezalandırılmasına karar verildiğini belirtildi ancak hüküm fıkrasında TCK\"nın 38/1. maddesi yollamasıyla azmettiren olarak kabul edilip cezalandırılmasında bir isabetsizlik görülmedi. Anayasa Mahkemesinin bir iptal kararı da dikkate alındı ve hükmün onanması kararlaştırıldı. Kanun maddelerine göre, TCK'nın 38/1. ve 37/1. maddeleri kullanıldı.
16. Ceza Dairesi 2019/5694 E. , 2019/7376 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi Suç : Mala zarar verme Hüküm : TCK"nın 38/1. maddesi delaletiyle TCK"nın 151/1, 52/2-a, 62, 53, 58/9, 63, 3713 sayılı Kanunun 5/1. maddeleri uyarınca mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü; Yargıtay 9. Ceza Dairesinin 16.10.2014 tarih ve 2014/6111 Esas 2014/10189 Karar sayılı bozma ilamı ile silahlı terör örgütüne üye olma suçundan verilen mahkumiyet kararı onanan sanığın örgütün yöneticisi olarak kabul edilmediği de gözetildiğinde fiil üzerinde hakimiyet kurması söz konusu olmadığından müşterek fail olarak kabul edilmesi mümkün bulunmadığından gerekçede TCK"nın 37/1. maddesi delaletiyle cezalandırılmasına karar verildiği belirtilmiş ise de hüküm fıkrasında TCK"nın 38/1. maddesi yollamasıyla azmettiren olarak kabul edilip cezalandırılmasında isabetsizlik görülmemiş; Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas 2015/85 Karar sayılı iptal kararının TCK"nın 53. maddesinin uygulanması yönünden infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür. Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmediğinden sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 02.12.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.