Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/4962 Esas 2017/6812 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 05/05/2015 tarih ve 2014/73-2015/127 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı TPE vekili ve davalı şirket iflas idaresi vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkili şirketin “BİM” esas ibareli tanınmış markaların ve “DİM” ibareli markanın sahibi olduğunu, davalının bu markalar ile karıştırma ihtimali bulunacak derecede benzer nitelikteki 2011/41840 sayılı “dim down devamlı indirim mağazaları” ibaresini marka olarak tescil ettirmek üzere başvuruda bulunduğunu, başvurunun ilanı üzerine müvekkili tarafından itirazda bulunulduğunu, ancak itiraz yerinde görülmeyerek reddedildiğini, bu kararın yeniden incelenmesi talebinde ise YİDK tarafından itirazın kısmen kabulüne ve kısmen reddine karar verildiğini, oysa başvurunun müvekkilinin markaları ile benzer olduğunu ve marka başvurusunun tüm sınıflarda reddi gerektiğini, davalının başvurusunun iltibas yaratma ihtimalinin bulunduğunu, tüketicilerin başvuruyu müvekkili şirketin seri markalarından birisi olarak algılayacağını ileri sürerek YİDK kararının iptaline ve tescili halinde markanın hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı TPE vekili; YİDK kararının hukuka uygun olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Diğer davalı, davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davalı başvurusu ile davacı markalarının genel izlenim açısından benzer olduğu, davacının seri markalarının bulunması ve davalı başvurusunun bu seri markalar arasına sızması sebebiyle başvuru ve davacı markasını farklı zamanlarda gören ortalama alıcı ve yararlanıcıların her iki markanın aynı işletmeye ait olduğunu düşünebileceği, ayrıca davacının “BİM” ibareli markasının tanınmış marka olduğu ve davalının başvurusunun kapsamında kalan bazı sınıflarda KHK’nİn 8/4 maddesinin şartlarının oluştuğu, bu nedenle YİDK kararının yerinde olmadığı gerekçesiyle TPE YİDK kararının davacı itirazının reddi ile ilgili kısım yönünden iptaline ve marka henüz tescil edilmediğinden hükümsüzlük konusunda karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Kararı, davalı TPE vekili ve davalı şirket iflas idaresi vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı TPE vekili ve davalı şirket iflas idaresi vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı TPE ve vekili davalı şirket iflas idaresi vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, istek halinde aşağıda yazılı 27,00 TL harcın temyiz edenlere iadesine, 04/12/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.