Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/11097 Esas 2021/3001 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 22/3, 62/1, 50/1-a, 52/2-4, 53/6, 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi ve CMUK"un 326/son maddeleri gereği mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin ceza miktarına, bilinçli taksir koşullarının uygulama alanı bulmadığına ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık 1,16 promil alkollü şekilde idaresindeki otomobille, meskun mahalde, gece vakti, aydınlatmanın bulunduğu, tek yönlü, asfalt kaplama karayolunda sol şeritte seyri sırasında, aracının sağ ön kısmı ile orta şeritte aynı yönde seyreden Volkan idaresindeki kamyonetin sol orta kısmına çarpması sonucu iki kişinin basit tıbbi müdahale ile giderilir şekilde yaralanmasına asli kusurlu sebebiyet verdiği olayda;
1-) Sanık hakkında tayin edilen adli para cezasının ödenmemesi halinde geri kalan kısmın tamamının tahsil edileceği ve cezanın hapse çevrileceğinin ihtarı yerine infazı kısıtlar biçimde 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi uyarınca ihtarat yapılması,
2-)Sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken adli para cezasının belirlenmesine esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK"nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün ç.fıkrasında bulunan ""alınarak"" ibaresinden sonra “5237 sayılı TCK"nın 52/3. maddesi gereğince adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının 300 tam gün olarak belirlenmesine” ibaresinin eklenmesi ve hükmün e bendinde ""ödenmeyen adli para cezası miktarının"" ibaresinden sonraki kısmın çıkartılarak yerine ""hapse çevrileceğinin ihtarına"" ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23/03/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.