MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma, suç uydurma
HÜKÜM : TCK’nın 155/2, 52/2, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet
TCK’nın 271/1, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma ve suç uydurma suçlarından sanığın mahkumiyetine ilişkin hükümler sanık ve müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Katılan şirkete ait 39.230 USD bedelli kozmetik ürünlerinin İstanbuldan Gaziantep’e nakliyesini yapmak üzere 27 B 6151 plaka sayılı kamyonun sahibi olan hakkında tefrik kararı verilen ... ile anlaşıldığı, ancak Haydar’ın sanık ... ile fikir ve eylem birliği içerisinde 22/09/2006 tarihinde kamyonun çalındığına dair karakola ihbarda bulunduğu ve akabinde söz konusu kozmetik ürünleri temyiz dışı ..., ... ve ...’a sattıkları bu şekilde sanık ...’un atılı suçları işlediği iddia olunan olayda;
1-Sanık hakkında suç uydurma suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde;
5237 sayılı TCK"nın 7. ve 5252 sayılı Kanunun 9.madde hükümleri karşısında; sanığa yüklenen "suç uydurma" suçunun kanunda gerektirdiği cezanın türü ve üst sınırı itibariyle tâbi olduğu aynı Kanunun 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımı süresinin, suçun işlendiği 22.09.2006 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış olup, sanığın ve müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Yasanın 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan sanık hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5237 sayılı TCK’nun 66/1-e, 67/4 ve 5271 sayılı CMK’nun 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞMESİNE,
1-Sanık hakkında hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanığın savunması, katılan şirket vekili,temyiz dışı sanıklar ve tanık beyanları ile dosya kapsamından mahkemece sanığın atılı suçu işlediğine ilişkin verilen mahkumiyet hükmünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Sanığın adli sicil kaydına göre tekerrüre esas alınabilecek sabıkası bulunduğu halde tekerrür hükümlerinin uygulanmaması aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın ve müdafiinin sair temyiz itirazlarının redddine, ancak;
Sanık hakkında hükmolunan hapis cezası alt sınırdan tayin edildiği halde adli para cezası belirlenirken yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin, aynı gerekçeyle tam gün sayısının asgari hadden uzaklaşılması suretiyle belirlenerek sanığa fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8.maddesi gereğince halen uygulanmakta olan1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hüküm fıkrasında yer alan "30 gün" ve "600 TL" adli para cezası terimlerinin tamamen çıkartılarak yerlerine, sırasıyla "5 gün" ve "100 TL" adli para cezası ibarelerinin eklenmek suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11/03/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.