Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2014/6617 Esas 2015/5044 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, davalı kurum tarafından ödenmeyen faiz alacağının fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak koşuluyla 1.000,00 TL "nin tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

K A R A R

1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici nedenlere göre davalı Kurum vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında diğer temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, davacının 01/04/2009-26/04/2013 tarihleri arasındaki ödenmeyen faiz alacağının tahsili istemine ilişkindir.
Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir.
506 sayılı Kanunun 116. maddesi ile 5510 sayılı Kanunun 42. maddesi “Kurum, Sigortalı ve hak sahiplerine bağlanacak gelir, aylık veya toptan ödemeleri, gerekli belgelerin ve incelemelerin tamamlandığı tarihten en geç üç ay içinde hesap ve tespit ederek sonuçlarını yazı ile bildirir.” hükmünü içermektedir.
TBK"nun 131. maddesine göre asıl borç ifa yada diğer bir sebeple sona erdiği takdirde, rehin, kefalet, faiz ve ceza koşulu gibi buna bağlı hak ve borçlarda sona ermiş olur. İşlemiş faizin ve ceza koşulunun ifasının isteme hakkı sözleşme ile veya ifa anına kadar yapılacak bir bildirimle saklı tutulmuş ise ya da durum ve koşullarda saklı tutulduğu anlaşılmaktaysa bu faizler ve ceza koşulu istenebilir.
Somut olayda; Kurumca davacıya 01/04/2009 tarihinden itibaren bağlanan birikmiş aylık tutarının banka aracılığı ile ödenmek üzere 27/03/2013 tarihinde gönderildiği davacının 27/02/2013 tarihli ihtirazi kaydı ( saklı tutmayı) içerir dilekçeyi Kuruma verdiği anlaşılmaktadır
Hal böyle olunca davacının ihtirazi kayıt (çekince) koyarak ödemeyi kabul ettiği dikkate alınarak ödenmeyen faiz alacakları ile ilgili 5510 sayılı Kanunun 42. maddesinde (506 sayılı Kanunun 116. Maddesi) öngörülen süre de nazara alınarak işleyecek faiz alacağı hesaplanırken faizin başlatılacağı tarihe esas olmak üzere anılan maddedeki 3 aylık sürenin sonundan itibaren faiz hesaplanması gerekirken 01/04/2009 tarihinden itibaren faiz hesaplanarak yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 12/03/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.