9. Hukuk Dairesi 2014/35087 E. , 2016/11729 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA :Taraflar arasındaki, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile fazla mesai ücreti, yıllık izin ücreti, genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerle gerçekleşen miktarın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin hüküm süresi içinde duruşmalı olarak temyizen incelenmesi davalı avukatınca istenilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 10/05/2016 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davalı adına Avukat ... geldi. Karşı taraf adına kimse gelmedi. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatın sözlü açıklaması dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi. gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş sözleşmesinin haksız olarak feshedildiğini iddia ederek kıdem ve ihbar tazminatı, fazla çalışma ücreti, yıllık ücretli izin, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkeme, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanarak davanın kısmen kabulüne karar vermiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin davalı işyerindeki çalışma süresi taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Davacı, davalı işyerinde 02.06.2006-16.02.2012 tarihleri arasında kebapçı ustası olarak çalıştığını iddia etmiş, davalı işveren ise çalışma süresinin 08.03.2011-18.02.2012 tarihleri arasında olduğunu savunmuştur.
Dosya içeriğindeki tanık beyanları iddia edilen hizmet süresinin ispatı için yeterli değildir. Nitekim bu olgu Mahkemenin de kabulündedir.
Her ne kadar Mahkemece, davacının .. Müdürlüğü’ne 2007/Temmuz ayında verdiği şikâyet dilekçesi üzerine yapılan incelemede davacının 02.07.2007 tarihinde çalışmaya başladığının belirlendiği gerekçesiyle işe başlangıç tarihi 02.07.2007 olarak kabul edilmiş ise de, bu kabul dosya içeriğine uygun değildir.
Hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının ilgili Kuruma şikâyetinde işe başlangıç tarihini yazılı olarak 07.2007 belirttiğinden bahisle dava dilekçesinde belirtilen 02.06.2006 tarihin maddi hata kabul edilip işe başlangıç tarihinin varsayıma dayalı 02.07.2007 olarak kabul edildiği görülmüştür.
Davacının şikayeti üzerine yapılan inceleme de ise; davalı işyerinde çalışmasının 08.03.2011-29.02.2012 tarihleri arasında olduğu yönünde tespitte bulunulmuştur. Hesaplamanın bu tespit edilen süreye göre yapılması gereklidir.
Bu durumda Mahkemece yapılacak iş, kıdem tazminatı ve izin alacağının reddi ile diğer işçilik alacaklarının da kabul edilen süreye göre hesaplanıp hüküm altına alınmasıdır.
3-Hükmedilen miktarların brüt mü yoksa net mi olduğunun kararda gösterilmemesi HMK.’nun 297/2. maddesine aykırı olup, infazda tereddüde yol açabileceğinin düşünülmemesi de isabetsizdir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, davalı yararına takdir edilen 1.350.00 TL. duruşma avukatlık parasının karşı tarafa yükletilmesine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 10/05/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.