Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2016/566 Esas 2016/1815 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/566
Karar No: 2016/1815
Karar Tarihi: 07.04.2016

Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2016/566 Esas 2016/1815 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın kasten öldürmeye teşebbüs suçunu işlediğini kabul etmiş, ancak ceza miktarının zararın ağırlığına göre değil, eksik tayin edildiğini belirtmiştir. Deliller incelenerek suçun sübutu kabul edilmiş, kusurluluğu etkileyen sebeplerin niteliği takdir edilmiş ve takdiri indirim sebebi olarak kabul edilmiştir. Sanık müdafiinin temyiz itirazları reddedilmiş, ancak 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında uygulama ile yargılama giderinin belirli bir miktardan az olması nedeniyle Hazine üzerinde bırakılması yerine, sanıktan tahsiline karar verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Mahkeme kararı aşağıdaki kanun maddelerine dayandırılmıştır:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 35. maddesi (Kasten öldürmeye teşebbüs suçunun cezasını belirleyen madde)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi (Hazine üzerinde bırakılması gereken yargılama giderlerinin miktarını belirleyen madde)
- 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun'un 106. maddesi (Hazine üzerinde bırakılacak yargılama giderleri hakkında düzenleme)
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 324/4 maddesi (Yargılama g

1. Ceza Dairesi 2016/566 E. , 2016/1815 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : . Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs

TÜRK MİLLETİ ADINA

A) Teşebbüs nedeniyle 9 yıldan 15 yıla kadar hapis cezası öngören 5237 sayılı TCK"nun 35. maddesi ile yapılan uygulama sırasında, meydana gelen zararın ağırlığına göre makul bir ceza tayini yerine, sadece hiç isabet olmayan hallerde uygulanabilecek şekilde 9 yıl hapis cezasına hükmolunması suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
B) Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık . mağdur . kasten öldürmeye teşebbüs suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonucuna göre suç vasfı tayin, kusurluluğu etkileyen sebeplerden haksız tahrikin nitelik ve derecesi ile takdiri indirim sebebinin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre bozma ilamına uyularak verilen hükümde düzeltme nedeni dışında bir isabetsizlik görülmediğinden, sanık müdafiinin eksik incelemeye, vasfa, tahrikin derecesine, takdire yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,
Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında mahkemenin bu madde ile yaptığı uygulama ile yargılama giderinin 6183 sayılı Kanunun 106. maddesinde belirlenen miktardan az olması nedeniyle 5271 sayılı
CMK"nun 324/4 maddesine 6352 sayılı Kanunla eklenen cümle gereğince Hazine üzerinde bırakılması yerine, sanıktan tahsiline karar verilmesi yasaya aykırı ise de, bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak,
1) Hüküm fıkrasında yeralan 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün " Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek 5237 sayılı TCK"nun 53/1-2-3 maddelerinin tatbikine" şeklinde,
2) Yine hüküm fıkrasının 10 nolu bendinin ise “4,55 TL yargılama giderinin, 5271 sayılı CMK’nun 324/4 maddesine 6352 sayılı Kanunla eklenen cümle gereğince Hazine üzerinde bırakılmasına” şeklinde değiştirilmesine,
Karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN, hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 07/04/2016 gününde oybirliği ile karar verildi.