MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, beraat

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:A- Sanık ... hakkında hakaret suçundan kurulan mahkumiyet kararında, suçtan doğrudan doğruya zarar görmeyen ve bu nedenle davaya katılma hakkı bulunmayan mağdur ..."in, Kanun yoluna başvurmak hak ve yetkisinin olmadığı anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca mağdur vekilinin tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
B- Diğer hükümlere yönelik temyizlere gelince;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
1- Sanıklar hakkında, 26/12/2006 tarihinde işlendiği iddia olunan hakaret eylemlerinden açılan kamu davalarında, zamanaşımının son kesme nedeni olan sorgu tarihlerinden itibaren TCK"nın 66/1-e ve 67. maddelerinde öngörülen 8 yıllık dava zamanaşımının gerçekleştiği,
Anlaşıldığından, katılanlar ..., ... vekilinin temyiz istemi bu nedenle yerinde görülerek, 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddesi uyarınca tebliğnameye aykırı olarak KAMU DAVALARININ DÜŞMESİNE,
2- Sanık ..."e yükletilen 24/08/2006 tarihli hakaret eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezanın kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından, katılan ... vekili ve sanık ... müdafiinin ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 10/04/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.