Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/22125 Esas 2022/1773 Karar Sayılı İlamı

İNCELENEN KARARIN;
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Nitelikli yağma, nitelikli yağmaya teşebbüs
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
TEMYİZ EDENLER : Suça sürüklenen çocuk ... ve suça sürüklenen çocuk ... ile ... müdafiileri

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
1-Suça sürüklenen çocuk ... hakkında kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Suça sürüklenen çocuk ve müdafii arasında duruşmada yüz yüzeliğin gerçekleştiği, hükmün suça sürüklenen çocuk ve müdafıinin yokluklarında verildiği ve suça sürüklenen çocuk müdafiine tebliğ edilmesine rağmen temyiz başvurusunda bulunmadığı, gerekçeli kararın suça sürüklenen çocuğa ayrıca tebliğ edilmesinin yeni bir temyiz hakkı vermeyeceği gibi temyiz süresini de başlatmayacağının anlaşılması karşısında, tebliğnameye uygun olarak CMUK'nun 317. maddesi uyarınca temyiz itirazının REDDİNE,
2-Suça sürüklenen çocuk ... ile ... hakkında 02.10.2008 tarihli eylemle ilgili kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Suça sürüklenen çocuk ... müdafiinin 26.11.2020 tarihinde vermiş olduğu dilekçede yokluğunda hüküm kurulmasını istemesi sebebiyle tebliğnamede bozma isteyen görüş benimsenmemiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre; suça sürüklenen çocuklar müdafiilerinin temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye aykırı olarak ONANMASINA,
3-Suça sürüklenen çocuk ... ile ... hakkında 01.10.2008 tarihli eylemle ilgili kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimler kurulunun takdirine göre; suçun suça sürüklenen çocuklar tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Y.C.G.K.'nın 15.12.2009 günlü, 6/242-291 esas ve karar sayılı içtihadında belirtildiği üzere, 5237 sayılı TCK'nın 145. (veya 150/2) maddelerinde veya gerekçelerinde “Daha çoğunu alabilme olanağı varken yalnızca gereksinimi kadar ve değer olarak az olan şeyi alma” koşulu yoktur. Elbette değerin az olmasına ilaveten, daha çoğunu alma olanağı varken daha azı alınmış ise; bu maddeler uygulanmalıdır. Ancak; her iki maddenin, yalnızca bu tanımlamayla sınırlandırılması da olanaklı değildir.
TCK'nın 145 veya 150/2. maddeleri uyarınca faile verilen cezada indirim yapılabilmesi için malın değerinin az olması kural olarak yeterli olup, suç ve cezada kanunilik ilkesi ile aleyhe kıyas ve yorum yasağı gereği, kanunda bulunmayan başka bir koşul ihdas edilemez.
Hâkim indirim oranını TCK'nın 3. maddesinde öngörüldüğü üzere “İşlenilen fiilin ağırlığıyla orantılı” olacak şekilde saptamalıdır.
TCK'nın 145 ve 150/2. maddelerinin uygulanmasında hâkime geniş bir takdir yetkisi tanınmış olup, TC Anayasası’nın 141/3, 5271 sayılı CMK'nın 34, 223, 230 ve 289. maddeleri uyarınca sözü edilen yetki kullanılırken, keyfiliğe kaçmadan, her somut olaya uygun, yasal ve yeterli gerekçe göstermek suretiyle açıklanmalı ve uygulama yapılmalıdır.
Öte yandan hâkim, TCK'nın 145 veya 150/2. maddeleriyle kendisine tanınan takdir yetkisini kullanırken, evrensel ceza hukuku prensiplerinden olan ve ceza kanunlarımızın hazırlanmasında esas alınan, kanunilik, belirlilik, orantılılık ve ölçülülük ilkeleri, kıyas ve aleyhe yorum yasağı ile mükerrer değerlendirme yasağına uygun bir değerlendirme yapmak zorundadır.
Nitekim Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun Dairemizce benimsenen içtihatları uyarınca; rögar kapağı, plaka, sürücü belgesi, kimlik belgesi ve bankamatik kartı gibi eşyaların hırsızlık suçuna konu olması halinde, ortaya çıkan tehlike veya bunların yeniden çıkartılması için sarf edilecek emek ve mesai vb.’de gözetilerek değer azlığı indirimi yapılmamalıdır.
Açıklanan nedenlerle;
Suç tarihinde yolda gördükleri mağduru durdurarak üzerini arayıp 4 TL parasını almak şeklinde meydana gelen eylemde mağdurdan alınan para miktarı gözetilerek TCK'nın 150/2. maddesi gereğince cezadan indirim yapılması gerektiğinin düşünülmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuklar müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğname gerekçesine aykırı olarak BOZULMASINA, bozma kararının süresi içerisinde hükmü temyiz etmeyen suça sürüklenen çocuk ...’e sirayetine, 16.02.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.