MAHKEMESİ : Ankara 19. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 16/05/2013
NUMARASI : 2011/518-2013/272

Davacı-k.davalı H.. Y.. vekili Avukat V.. A.. tarafından, davalı-k.davacı D.. T.. aleyhine 15/12/2011 gününde, davalı-k.davacı vekili S..B.. S.. tarafından davacı-k.davalı H.. Y.. aleyhine 15/12/2011 gününde verilen karşı dava dilekçeleri ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; asıl davanın reddine, karşı davanın kısmen kabulüne dair verilen 16/05/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı-k.davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacı-karşı davalı H.. Y.."nın aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davacı-karşı davalı H.. Y.."nın diğer temyizine gelince;
Asıl dava; hakaret, karşı dava; iftira nedeniyle kişilik haklarının ihlal edilmesinden kaynaklanan manevi tazminat istemlerine ilişkindir. Mahkemece asıl davanın reddine, karşı davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı-karşı davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davalı-karşı davacı D.. T.. karşı dava dilekçesinde; davacının oğlunun ırza tasaddi suçundan mahkum olup cezaevine girmesinin ardından davacının, ırza tasaddi suçuna maruz kalan 11 yaşındaki kızı ile ilgili olumsuz beyanlarda bulunarak kızının ve ailenin onur ve haysiyetinin ayaklar altına alındığını belirterek, manevi tazminat isteminde bulunmuştur.
Davacı-karşı davalı, beyanların hiç birinin gerçekle ilgisinin bulunmadığını belirterek karşı davanın reddini savunmuştur.
Yerel mahkemece, davacı-karşı davalının oğlunun cezaevine girmesinden sonra karşı davacının kızı ile ilgili olumsuz beyanlarda bulunduğu, karşı davacı yönünden manevi tazminat koşullarının oluştuğu kabul edilerek karşı davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriğinden yargılama sırasında davalı-karşı davacı tarafından tek tanık olarak gösterilen davacı-karşı davalının kayın pederi, karşı davacı D...T.."in babası H.. Y.. beyanında: "Ben tarafların birbirlerine hakaret ettiklerini görmedim. H.. Y.. benim Fatma isimli kızımla evlidir. Bu evlilikten doğma çocukları M. Y.., davalı Döndü"nün kızına saldırmıştır. Bu saldırmadan dolayı, davacının çocuğu hapse konmuştur. Davacı oğlunun cezaevine düşmesinden dolayı davalıya olmadık hakaretler yapmaktadır. Davalı da buna cevap vermiştir. Benim bilgim bundan ibarettir. Başka bir bilgim yoktur." demiştir. Tanığın bu beyanının karşı dava konusu eylemin subutuna yeterli
bulunmadığı, karşı davacı tarafından davasının başka bir delille de ispat edilemediği anlaşılmaktadır. Şu durumda davacı-karşı davalı H.. Y.."nın karşı davacının kızı ile ilgili olumsuz beyanlarda bulunduğu sabit olmadığından karşı davanın tümden reddi gerekirken kısmen kabulü usul ve yasaya aykırı olduğundan kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) sayılı bentte gösterilen nedenle davacı-karşı davalı H.. Y.. yararına BOZULMASINA; diğer temyiz itirazlarının ilk bentte gösterilen nedenlerle reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 14/05/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.