Esas No: 2021/3632
Karar No: 2022/9722
Karar Tarihi: 01.11.2022
Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/3632 Esas 2022/9722 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Çocuk Ağır Ceza Mahkemesi, suça sürüklenen çocuk hakkında nitelikli cinsel istismar suçundan mahkumiyet kararı verdi ancak kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunda hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verdi. Ancak açıklanan kararın itiraz edilmesi üzerine mahkeme, hakkında verilen kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçu kararının temyiz edilemeyeceğini ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına itiraz edilebileceğini belirterek, temyiz istemini reddetti.
Mahkeme, suça sürüklenen çocuğun nitelikli cinsel istismar suçundan mahkum olduğunu ancak bu suçun zamanaşımı süresinin geçtiği gerekçesiyle hükmün BOZULMASINA karar verdi. Ancak bu durumun yeniden yargılamayı gerektirmediği ve suçtan görülen kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE karar verildi.
Kararda belirtilen kanun maddeleri şunlardır:
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231/5. ve 231/12. maddeleri
- 6545 sayılı Kanun değişikliğinden önceki 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 103/2., 66/1-d ve 66/2. maddeleri
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1., 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Usulü Kanunu'n
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Çocuk Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli cinsel istismar, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Nitelikli cinsel istismar suçundan mahkumiyet, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan hükmün açıklanmasının geri bırakılması
İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi:
Suça sürüklenen çocuk hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan dolayı 5271 sayılı CMK'nın 231/5. maddesine göre verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın aynı Kanunun 231/12. maddesi uyarınca itirazı kabil olup, temyiz yeteneğinin bulunmadığı ve anılan karara yönelik temyiz istemi CMK'nın 264. maddesine göre itiraz kabul edilip, esasen bu hususta mahallinde merciince değerlendirme yapılarak itirazın reddedildiği anlaşıldığından, söz konusu karara yönelik temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi uyarınca reddiyle, suça sürüklenen çocuk hakkında nitelikli cinsel istismar suçundan kurulan hükümle sınırlı yapılan incelemede gereği görüşüldü:
Suç tarihinde on iki - on beş yaş grubunda bulunan suça sürüklenen çocuğun eyleminin zamanaşımı süresi yönünden lehe sayılıp, 6545 sayılı Kanun değişikliğinden önceki 5237 sayılı TCK'nın 103/2. maddesinde düzenlenen çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçunu oluşturup, anılan maddede öngörülen cezanın üst sınırı itibarıyla aynı Kanunun 66/1-d, 66/2. maddelerinde belirtilen 7 yıl 6 aylık olağan dava zamanaşımına tabi bulunduğu ve zamanaşımını en son kesen işlem olan 19.12.2014 tarihli mahkumiyet kararı ile inceleme günü arasında bu sürenin geçtiği anlaşıldığından, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, aynı Kanunun 322/1 ve 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddeleri uyarınca bu suçtan görülen kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 01.11.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
