Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2014/2220 Esas 2014/2257 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi (Tüketici Mahkemesi sıfatıyla)


Taraflar arasındaki tüketici kredisinden kaynaklanan alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde taraflar avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

KARAR

Davacı; davalı bankadan konut kredisi kullandığını, bankanın kendisinden dosya ücreti, hizmet bedeli ve ipotek fek ücreti adı altında toplam 9.555,00 TL fazla para tahsil ettiğini belirterek yapılan bu kesintinin kesinti tarihinden itibaren yasal faiziyle davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı; davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne; 3.397,50 TL"nin davalı tarafça tahsil edilen tarihten itibaren (29/06/2006) geçerli olmak üzere yasal faiz uygulanarak davalıdan alınıp davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiş hüküm taraflarca temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlerle ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Davacı eldeki davva ile, kendisinden haksız yere tahsil edilen toplam 9.550,00 TL"nin ödeme tarihlerinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsilini istemiştir. Dava açıldığı tarihte yürürlükte bulunan 6098 sayılı B.K."nun 117. maddesi hükmü uyarınca muaccel bir borcun borçlusu, alacaklının ihtarı ile 2014/2220-2257
mütemerrit olur. Dava konusu olayda davacının, davalıyı, dava tarihinden evvel temerrüde düşüren ihtarı söz konusu olmadığı halde, mahkemece 29.06.2006 tarihinden itibaren faize hükmedilmiştir. Öyle olunca, mahkemece hükmedilen meblağa dava tarihten itibaren yasal faiz yürütülmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir. Ne var ki, yapılan bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmedinden kararın düzeltilerek onanması usulün 438/7 maddesi gereğidir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davacının tüm, davalının diğer temyiz itirazlarının reddine, ikinci bentte açıklanan nedenle temyiz olunan hükmün birinci fıkrasından yere alan "3.397,50 TL"nin KABULÜNE, Davalı tarafça tahsil edilen tarihten itibaren (29/06/2006) geçerli olmak üzere yasal faiz uygulanarak davalıdan alınıp davacıya verilmesine" cümlesinin hükümden çıkartılarak yerine "3,397,50 TL"nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle davalıdan alınıp davacıya verilmesine," cümlesinin yazılmasına, kararın düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/III-2 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 28.01.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.