Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 09.08.2012 gününde verilen dilekçe ile mera komisyon kararının iptali talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın reddine dair verilen 15.01.2015 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne, duruşma isteğinin değerden reddine karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacılar, tapu kaydı ile malik oldukları mevkiindeki taşınmazlarının mera komisyonu tarafından mera olarak tahdit ve tespitlerinin yapıldığını, ancak dava konusu taşınmazların kendilerine ait olduğunu ve kullandıklarını ileri sürerek kararın iptali ile tapulu yerlerinin mera alanı dışına çıkarılmasını istemişlerdir.
Davalılar, taşınmazların mera olduğunu, davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, davacılara ait tapu kayıtlarının dava konusu yere uymadıkları, taşınmazların mera niteliğinde olduğundan söz edilerek davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmü, davacılar vekili temyiz etmiştir.
Dava, komisyon kararının iptali istemine ilişkindir. 28.8.2012 tarihli yazısında dava konusu yerde mera tahdidi yapıldığı, henüz tahsisin yapılmadığı bildirilmiştir.
Bu durumda kesinleşmiş mera tahsis kararı bulunmadığı anlaşıldığından henüz hukuki yarar yokluğundan davanın reddine karar verilmesi gerekirken, davanın esastan reddine karar verilmesi doğru değil ise de sonucu itibariyle doğru olan kararın HUMK’nın 438/7 maddesi gereğince gerekçesinin düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.

SONUÇ: Yukarıda yazılı nedenlerle kararın gerekçesinin düzeltilmesine, hükmün düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA, peşin yatırılan harcın istek halinde yatırana iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere 23.11.2017 tarihinde oybirliği ile karar verildi.