Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/5207 Esas 2018/15007 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Olay tarihinde gece vakti müştekiye ait işyerinin sağlam ve muhkem olan kapı kilitlerini kırarak içeriden pek hafif değerde eşya çalan sanığın eylemlerinin, 765 sayılı TCK"nın 493/1, 61, 522 (pek hafif) ve 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b,143, 35 maddelerine uyan hırsızlık suçunun yanı sıra aynı yasanın 116/2-4, 119/1-c, 151/1, maddelerine uyan işyeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarını da oluşturması karşısında, mala zarar verme suçu yönünden uzlaşma hükümleri değerlendirilmek suretiyle lehe yasa değerlendirmesi yapılması gerektiğinin gözetilmemesi sonuca etkili görülmediğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
5237 sayılı TCK ile 765 sayılı TCK hükümlerinin ayrı ayrı ve bir bütün halinde olaya uygulanması sonucunda, 5252 sayılı Yasanın 9/3 maddesi uyarınca sanık yararına olan hükmün, önceki ve sonraki Yasaların ilgili bütün hükümlerinin somut olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması neticesinde, 765 sayılı Yasa ile yapılan uygulamanın sanık yararına olduğu anlaşıldığı halde, karma uygulama yapılmak suretiyle sanık hakkında ayrıca uygulama olanağı bulunmayan 5237 sayılı TCK"nın 53/1-2-3. madde ve fıkraları uyarınca hak yoksunluğuna da hükmedilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkralarından “5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün” çıkartılmak suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 05.11.2018 tarihinde oy birliği ile karar verildi.