Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/11368 Esas 2020/1530 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/11368
Karar No: 2020/1530
Karar Tarihi: 23.01.2020

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/11368 Esas 2020/1530 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında hırsızlık suçundan mahkumiyet hükmü verilmiştir. Anayasa Mahkemesi'nin kararı da nazara alınarak, TCK'nin 53. maddesinde öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir. Temyiz incelemesi sonucunda, sanığın hükümlerin temyiz itirazları reddedilmiş, ancak sanığın tekerrüre esas alınan bir başka mahkumiyetinin kabul edilemezliği sebebiyle hükmün bozulması gerektiği kararlaştırılmıştır. Bu sebeple, sanık hakkında TCK'nın 58. maddesinin uygulanması ile ilgili kısım çıkarılmış ve diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hüküm düzeltilerek onaylanmıştır. Kanun maddeleri: 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi, TCK'nın 58. maddesi, TCK'nın 191. maddesi, 6545 sayılı Kanun, 5320 sayılı Kanun’un geçici 7. maddesi.

2. Ceza Dairesi 2019/11368 E. , 2020/1530 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
1- Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
2- Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanığın tekerrüre esas alınan Bakırköy (kapatılan) 14.Sulh Ceza Mahkemesinin 06/10/2011 gün ve 2010/1461 Esas, 2011/970 Karar sayılı ilamındaki mahkûmiyetin kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçuna ilişkin olması ve hükümden sonra 18/06/2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"la yeniden düzenlenen TCK’nın 191. maddesi ile aynı Kanun’la 5320 sayılı Kanun’a eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası gereğince uyarlanması sonucu "hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına" ve koşulları gerçekleştiğinde CMK"nın 231. maddesinin 10. fıkrası uyarınca "davanın düşmesine" karar verileceğinin öngörülmesi nedeniyle tekerrüre esas alınamayacağının kabulünde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, ancak bu aykırılık yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından; sanık ... hakkında TCK"nın 58. maddesinin uygulanması ile ilgili kısmın çıkartılmasına karar verilmek suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23.01.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.