Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2015/554 Esas 2015/4907 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi


Davacı, yurtdışında çalışmaya başladığı tarihin Türkiye içinde sigortalılık başlangıç tarihi olduğunun tespitine, yurtdışı borçlanma talebinin geçerli olduğunun ve borçlanma sürelerinin 5510 sayılı Yasanın 4/1-a kapsamında değerlendirilmesi gerektiğinin tespitine, aksi yöndeki Kurum işleminin iptaline, yaşlılık aylığı almaya hak kazandığına karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davalı Kurumun aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, sigortalılık başlangıç tarihinin ve davacının yurt dışında geçen süreyi borçlanma hakkı bulunduğunun tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile davacı hakkında davalı Kurum tarafından 23/06/2014 tarihinde gerçekleştirilen Kurum işleminin aşağıdaki hususlar yönünden iptaline, davacının 15/04/1972-09/07/1975 tarihleri arasında ve 07/09/1976-15/07/1984 tarihleri arasında yurtdışında Türk vatandaşı olarak geçirmiş olduğu sürelerin borçlanma olarak kabulüne, borçlanma işleminin 5510 sayılı Kanun"un 4/1-a bendi kapsamında olduğunun tespitine, davacının yurdışındaki işe giriş tarihi olan 15/04/1972 tarihinin Türkiye"deki sigortalılık başlangıcı tarihi olarak kabulüne, davacının borçlanma tutarının talep tarihi (23/06/2014) esas alınarak belirlenmesine karar verilmiştir.
Somut olayda, davacı 04.05.1954 doğumlu olup 3201 sayılı Kanun"un 1.maddesine göre 04.05.1972 tarihinden önceki süreyi borçlanması mümkün olmadığı halde davacının 15/04/1972-09/07/1975 tarihleri arasında geçen süreyi borçlanma hakkı bulunduğunun tespitine karar verilmesi ve Kurum vekalet harcı da dahil olmak üzere tüm harçlardan bağışık olduğu halde vekalet harcının yargılama giderine dahil edilerek Kurumdan tahsiline karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Ne var ki bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden HUMK"un 438/7. maddesi uyarınca hüküm bozulmamalı, düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle;
a) Hüküm fıkrasının (2.) bendinde yer alan "15/04/1972" tarihinin silinerek hükümden çıkartılmasına ve yerine "04.05.1972" tarihinin yazılmasına,
b) Hükmün (6.) bendinin (1.) paragrafınının hükümden çıkartılmasına ve yerine "Davacı tarafından yapılan müzekkere ve tebligat gideri olan 32,00 TL"nin davalı Kurumdan alınarak davacıya verilmesine” rakam ve sözcüklerinin yazılmasına,
c) Hükmün (5) bendinin (2.) paragrafınının hükümden çıkartılmasına ve yerine "Davacı tarafından dava açılırken yatırılan 54,20 TL"nin davalının harçtan muaf olması sebebiyle karar kesinleştiğinde ve talebi halinde davacıya iadesine” rakam ve sözcüklerinin yazılmasına ve hükmün bu düzeltilmiş şekli ile ONANMASINA, 12/03/2015 gününde oybirliğiyle ile karar verildi.