MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, Kurum işleminin iptali ile yaşlılık aylığının tekrar bağlanmasına karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün, davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanuni gerektirici nedenlere, temyiz nedenlerine, bozma ilamına uygun karar verilmesine ve özellikle davalı Kurum avukatı tarafından temyizden vazgeçme yetkisi bulunan vekaletname sunulmadığına göre 19.08.2014 tarihli temyizden vazgeçme dilekçesine hukuken değer verilemeyeceği gözetilerek davalı Kurumun tüm, davacının ise aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temziy itirazlarının reddine,
2-Davacı, 3201 sayılı Yasaya göre borçlanması sonucu bağlanan yaşlılık aylığının iptaline yönelik Kurum işleminin iptali ile yaşlılık aylığının 16.07.2011 tarihinden itibaren tekrar bağlanmasına karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, 06.11.2012 tarihli karar ile davanın kısmen kabulüne, davacının 01.01.2004-02.09.2007 tarihleri arası yaşlılık aylıklarını iptal eden Kurum işleminin iptaline, davacıya 01.01.2012 tarihinden itibaren yeniden yaşlılık aylığı bağlanmasına karar verilmiş ise de Dairemizin 20.01.2014 tarih ve 2013/123 E. - 2014/674 K. sayılı karar ile bozulmasına karar verilmiştir. Mahkemece, uyma kararı verilerek yapılan yargılama sonucunda davanın reddine karar verilmiştir.
Somut olayda, davacıya 01.10.1994 tarihinden itibaren yaşlılık aylığı bağlandığı, Kurum tarafından davacının kesin dönüş şartını yerine getirmediği gerekçesiyle 19.01.2000-19.12.2009 tarihleri arasında ödenen 32.317,58 TL"nin yersiz ödeme olarak geri istendiği, davacının 31.12.2011 tarihine kadar kesin dönüş koşulunu yerine getirmediği anlaşılmaktadır.
Mahkemece, kesin dönüş koşulunun yerine getirilmemesi nedeniyle davacının bu tarihten önceki aylıklara hak kazandığı yönündeki talebinin reddine karar verilmesi doğru ise de davacının kesin dönüş koşulunu hangi tarihte yerine getirdiği kesin olarak saptanmadan 01.01.2012 tarihinden itibaren aylıkların yeniden bağlanması gerektiğinin tespiti isteminin de reddine karar verilmesi doğru değildir.
Yapılacak iş, davacının yaşlılık aylığına hak kazandığı iddia edilen 01.01.2012 tarihi itibariyle yabancı ülke mevzuatına tabi çalışması olup olmadığını, ikamete dayalı bir sosyal sigorta ya da sosyal yardım ödeneği alıp almadığını sormak, davacının güncel yurt dışı hizmet döküm belgesini istemek, davacının MERNİS ikamet adresini gösteren kayıtları ve 2011-2014 yıllarında yurda giriş çıkış kayıtlarını getirtmek ve sonucuna göre davacının 01.01.2012 tarihi veya sonrasında yurda kesin dönüş koşulunu yerine getirip getirmediğini belirleyerek, kesin dönüş koşulunun sağlandığı tarihi takip eden aybaşından itibaren yaşlılık aylığına hak kazandığının tespitine karar vermekten ibarettir.
Mahkemece, yukarıda yer alan maddi ve hukuki olgular gözardı edilerek eksik inceleme ve araştırma sonucunda 01.01.2012 tarihinden itibaren aylıkların yeniden bağlanması gerektiğinin tespiti isteminin de reddine karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 12/03/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.