MAHKEMESİ : Şemdinli Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 13/12/2012
NUMARASI : 2012/8-2012/218

Davacı A.. Ö.. vekili Avukat D.. A.. tarafından, davalı H.. M.. aleyhine 13/01/2012 gününde verilen dilekçe ile tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 13/12/2012 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı Hazine temsilcisi C.. Y..tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, haksız el koyma nedenine dayalı maddi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece istem kısmen kabul edilmiş, hüküm, davalı hazine temsilcisi tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, kendisine ait büyükbaş hayvanlara kaçakçılık iddiası ile kolluk güçlerince el konulduğunu ve yapılan ceza yargılaması sonucunda üzerine atılı suçtan beraatine ve yedieminde bulunan hayvanların kendisine iadesine karar verildiğini, buna rağmen iadenin gerçekleşmediğini ileri sürerek, bu süreçte mahrum kalınan kazancın davalılardan tazminini talep etmiştir.
Davalı ise yediemine teslim edilen hayvanların iade edilmemesinde kusurları bulunmadığını, yedieminin malları iade etmediğini davanın zamanaşımına uğradığını ve mahkemenin yetkili olmadığını beyanla davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, yargılama sırasında alınan bilirkişi raporuna dayanılarak açılan davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Davaya konu olayda; davacıya ait 11 adet büyükbaş hayvana kaçak oldukları iddiası ile 13/05/2000 tarihinde kolluk güçlerince el konulmuş ve yediemin olarak dava dışı R.. T.."ye teslim edilmiştir. Ceza yargılaması kapsamında yapılan 09/08/2000 tarihli keşif sırasında beyanı alınan yediemin "...yakalanıp bana teslim edilen hayvanlar huzurunuzda bulunan hayvanlardır, hayvanlardan üç tanesi burada değil, 2 tanesi öldü bir tanesi kayboldu..." şeklinde beyanda bulunmuştur. Şemdinli Asliye Ceza Mahkemesi 2000/56 Esas, 2001/175 Karar sayılı dosyasında sanık davacının delil yetersizliğinden beraatine ve yedieminde bulunan büyükbaş hayvanların sanığa iadesine karar verilmiş ve karar temyiz kanun yoluna başvurulması sonucu Yargıtay 7. Ceza Dairesi tarafından 19.12.2002 tarihinde onanarak kesinleşmiştir. Bu durumda, mahkemece el konulan hayvanların sahibine fiilen teslim edilip edilmediği, teslim konusunda davacının müracaatının bulunup bulunmadığı, hayvanların yedieminin beyanında geçtiği gibi öldüğü ya da kaybolup olmadığı hususlarının yediemin mahkeme huzurunda dinlenerek usulünce araştırılması gerekmektedir. Sözkonusu
büyükbaş hayvanlar davacıya teslim edilmemiş ise hayvanların el koyma tarihindeki değerleri belirlenerek davacının zararı hesaplanmalıdır. Ayrıca, davacının denetim sırasında ve sonrasında el konulan hayvanlara ait menşe şehadetnamesini ibraz edememesi, beraat ve iade kararının 19/12/2002 tarihinde kesinleşmesine rağmen aradan uzunca bir zaman geçtikten sonra 26/04/2010 tarihinde eldeki bu davayı açması gibi davacı kusurları birlikte değerlendirildiğinde, zararın artmasında müterafık (bölüşük) kusuru bulunduğu açıktır. Bu durumda, hükmedilecek tazminat miktarından BK. 42, 43 ve 44. maddeleri gereğince uygun miktarda indirim yapılarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile hüküm kurulması doğru olmamış ve kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenlerle davalı yararına BOZULMASINA 13/05/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.