MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 1. Asliye Hukuk Mahkemesi (Kapanan Kartal 1. AHM)
TARİHİ : 27/12/2011
NUMARASI : 2009/293-2011/684

Davacı Karayolları 17. Bölge Müdürlüğü vekili Avukat N.. Ö.. tarafından, davalı N.. K.. aleyhine 26/05/2009 gününde verilen dilekçe ile rücuen tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 27/12/2011 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, trafik kazasına dayalı rücuen tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, dava dışı E.. M.. tarafından kendilerine ve davalıya karşı Kartal 2. Asliye Hukuk Mahkemesinde 2003/1064 Esas sayılı dosyasında açılan dava sonucunda tazminat ödemeye mahkum edildiklerini; söz konusu davada, ölen şahsın 2/8, kendilerinin 3/8 ve davalının 3/8 oranında müşterek kusurlu bulunduklarının saptandığını; hüküm altına alınan tazminatın tamamının zincirleme sorumluluk kuralları uyarınca kendileri tarafından ödendiğini belirterek; davalının kusur oranına karşılık gelen miktarın ödetilmesi isteminde bulunmuştur.
Davalı, davacının iddialarının doğru olmadığını, kazanın oldukça eski olan araçtaki kusurdan kaynaklandığını, aracın bakımının idare tarafından yaptırılmadığını, olayda kusurunun bulunmadığını belirterek, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, kazanın davalının inisiyatifi dışında araçtaki kusurdan kaynaklandığı ve davalıya herhangi bir kusur yüklenemeyeceği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Davaya konu olaya ilişkin olarak davalının da taraf olduğu Kartal 2. Asliye Hukuk Mahkemesi"nin 22/09/2005 tarih ve 2003/1064 Esas ve 2005/536 Karar sayılı dosyasında yapılan bilirkişi incelemesi sonucu tarafların kusur oranları belirlenerek hükme esas alınmış olup, mahkemece bu kusur oranlarına dayanılarak hükmedilen manevi tazminata ilişkin karar Dairemizce 08/02/2007 tarihinde onanarak kesinleşmiştir. Şu halde, belirlenen kusur oranları üzerinden davalının sorumlu tutulması gerekirken, rücuen tazminat talebinin tümden reddi doğru değildir. Bu nedenle kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA 12/05/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.