MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi usul kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanık hakkında, 2008,2009,2010 ve 2011 takvim yıllarında sahte fatura düzenlediği iddiasıyla açılan kamu davasının yargılaması sonucunda, mahkemece her ne kadar mahkumiyet kararı verilmiş ise de, sanığın savunmasında suçlamayı kabul etmeyerek garsonluk yaptığını, diğer sanık ..."i kahvehaneden tanıdığını, kendisini şirkete ortak yapmak istediğini söylediğini, tanıyıp güvendiğinden ve bu işten bir miktarda para alacağını söylediğinden teklifi kabul ettiğini, ikametgah belgesi ve fotoğraflı nüfus cüzdan suretini sanık ..."e verdiğini, kesinlikle şirketle ilgili hiçbir işe karışmadığını, belge düzenlemediğini ifade etmesi, hakkında mahkumiyet kararı verilip hükmü temyiz etmeyen sanık ..."ın ise savunmasında, ..... Ltd. Şti."ni sanık ... ile birlikte kurduklarını, bu şirketin kurulmasını.... isimli şahsın istediğini, adına kayıtlı olan tüm şirketlerin kurulmasını bu kişinin istediğini, ... kahvehaneden arkadaşı olduğunu, Nezir"in istemi üzerine şirketi kurduklarını, şirketin yetkilisinin kendisi olduğunu, şirketin herhangi bir faaliyetinin olmadığını, kendisinin hiçbir fatura düzenlemediğini" beyan etmesi, sanık ..."ın şirketin yüzde 1 hissedarı olup bunun haricinde herhangi bir temsil ve imza yetkisinin bulunmaması ve sahte fatura düzenleme fiiline iştirak ettiğine dair dosyaya yansıyan somut bir delilin bulunmadığının anlaşılması ve sahte fatura düzenlemek suçunda suçun maddi konusunun fatura olması ve 213 sayılı Vergi Usul Kanunu"nun 227. maddesinin 3. fıkrasındaki ""Bu Kanuna göre kullanılan veya bu Kanun"un Maliye ve Gümrük Bakanlığına verdiği yetkiye dayanılarak kullanma mecburiyeti getirilen belgelerin, öngörülen zorunlu bilgileri taşımaması halinde bu belgeler vergi kanunları bakımından, hiç düzenlenmemiş sayılır"" şeklindeki düzenlemeye göre de faturaların Vergi Usul Kanunu"nun 230. maddesinde öngörülen zorunlu bilgileri içermesinin gerekmesi karşısında, gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek bir biçimde belirlenebilmesi için; her takvim yılına ait suça konu fatura asıllarından kanaat oluşturacak sayıda temin edilip dosya arasına konulmasından sonra incelenerek, kanunda öngörülen şekil şartlarını taşıyıp taşımadığının tespit edilmesi, temyiz dışı sanık ..."ın savunmasında adı geçen ... .... isimli şahsın araştırılarak ifadesine başvurulması, faturaları kullanan şirket yetkilileri veya kişiler de dinlenerek sözü edilen faturaları hangi hukuki ilişkiye dayanarak kimden aldıkları ve sanığı tanıyıp tanımadıklarının sorulmasından sonra, toplanan deliller bir bütün halinde değerlendirilmek ve sanığın atılı suça iştirak ettiğine dair delillerin nelerden ibaret olduğu karar yerinde tartışılmak suretiyle sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerektiği gözetilmeden, eksik araştırma sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-Kabul ve uygulamaya göre de;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, bozmanın hakkındaki hüküm temyiz edilmeyen diğer sanık ..."a CMUK"nın 325. maddesi gereğince SİRAYET ettirilmesine, 10.07.2017 gününde oybirliği ile karar verildi.