Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/6508 Esas 2022/1703 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK’nın “Mala karşı suçlar” başlıklı 10. bölümünün 151. maddesinde düzenlenen mala zarar verme suçunda korunan hukuki yarar, mülkiyet hakkı olup, failde bir başkasının taşınır veya taşınmaz malına zarar verme düşüncesi bulunmalıdır. Bu suç, kastla işlenebilen bir suçtur. Kastın varlığı için failin, malın başkasına ait olduğunu bilerek ve suçun hareket unsuru olan yıkma, tahrip etme, yok etme, bozma, kullanılamaz hale getirme, kirletme eylemlerini isteyerek gerçekleştirmiş olması gerekir. Genel kast yeterlidir, ancak atılı suç icrai davranışla işlenebilir, ihmali davranış ile işlenemeyeceği gibi taksirle de işlenemez.
Tüm bu açıklamalar ışığında somut olaya bakıldığında; sanığın yapılan bir çok uyarıya rağmen katılanın üst katında bulunan dairesinin banyo ve tuvaletinin alt kata vermiş olduğu su sızıntısı ile bunu gidermemek suretiyle katılanın banyo tavanındaki asma tavanın beton ile birlikte klozetin üzerine düşmesine ve klozet kapağının kırılmasına neden olma şeklindeki eyleminde; suçun manevi unsurunun oluşmadığı gözetilmeden, yasal unsurları oluşmadığı gözetilmeden sanığın beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule göre de;
Hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesinin 3. fıkrasında yer alan "etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar ile" ibaresinin madde metninden çıkarıldığı, 5237 sayılı TCK’nın 7/2. maddesi uyarınca; "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur." hükmü de gözetilerek sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK’nın 151/1. maddesinde tanımı yapılan mala zarar verme suçunun uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; suç tarihi itibariyle mala zarar verme suçu yönünden yapılan uzlaşma teklifinin hukuki değeri olmadığı nazara alınarak, 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK’nın 254. maddesi uyarınca aynı Kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usule göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenle 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca, tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 16.02.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.