Esas No: 2021/3077
Karar No: 2022/9826
Karar Tarihi: 02.11.2022
Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/3077 Esas 2022/9826 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, çocuğa sarkıntılık yaparak cinsel istismarda bulunmak ve onu özgürlüğünden mahrum bırakmak suçlarından Konya 4. Ağır Ceza Mahkemesinde yargılanmış ve mahkum olmuştur. Ancak, istinaf başvurusu sonucu hükümler kaldırılmış ve sanığın suçlu bulunması kararına hükmedilmiştir. Bölge Adliye Mahkemesinin yaptığı incelemeler sonucu, katılan Bakanlık vekilinin temyiz isteminin reddedilerek hükümlerin onaylandığı belirtilmiştir. Kararda, 5271 sayılı CMK'nın 288, 294, 295 ve 298. maddeleri hükümlerinin işleme koyulduğu ve 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık hallerinin gözetildiği belirtilmiştir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Sanığın sarkıntılık suretiyle çocuğun cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkumiyetine dair Konya 4. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 21.11.2016 gün ve 2016/201 Esas, 2016/367 Karar sayılı hükümlere yönelik istinaf başvurusunun kabulüyle hükümlerin kaldırılarak çocuğun cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkumiyetine
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık müdafisinin temyiz isteminin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK'nın 294/1. maddesinde yer alan “Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır.” ve aynı Kanunun 295/1. maddesindeki "Temyiz başvurusunda temyiz nedenleri gösterilmemişse temyiz başvurusu için belirlenen sürenin bitmesinden veya gerekçeli kararın tebliğinden itibaren yedi gün içinde hükmü temyiz olunan bölge adliye mahkemesine bu nedenleri içeren bir ek dilekçe verilir" şeklindeki düzenlemeler gözetilerek yapılan değerlendirmede, sanık müdafisinin tefhim edilen hükümlerle ilgili verdiği 29.03.2017 tarihli süre tutum dilekçesinde herhangi bir temyiz sebebi göstermeyip, 24.04.2017 günü usulüne uygun şekilde gerekçeli hükmün tebliğiyle işlemeye başlayan yedi günlük kanuni süresinden sonra 14.09.2018 tarihinde gerekçeli temyiz dilekçesini sunması karşısında, sanık müdafisinin temyiz isteminin CMK'nın 298. maddesi gereğince REDDİNE,
Katılan Bakanlık vekilinin temyiz isteminin incelenmesine gelince;
5271 sayılı CMK'nın 288 ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler nazara alınıp, aynı Kanunun 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz dilekçesinde belirttiği nedenler de gözetilerek yapılan değerlendirmede, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından gerçekleştirilen inceleme neticesinde vaki istinaf başvurusunun kabulüyle hükümlerin kaldırılarak sanığın çocuğun cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkumiyetine dair kurulan hükümlere yönelik temyiz sebepleri yerinde görülmediğinden, katılan Bakanlık vekilinin temyiz isteminin 5271 sayılı CMK'nın 302/1. madde ve fıkrası gereğince esastan reddiyle hükümlerin ONANMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesine gönderilmesine, 02.11.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
