Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Hakaret, Tehdit, İftira, Özel hayatın gizliliğini ihlal
Hüküm : 1-..."nun,..."a yönelik hakaret eylemi nedeniyle TCK’nın 125/1-2, 52/2-4, maddeleri gereğince mahkumiyet,
Özel hayatın gizliliğini ihlal eylemi nedeniyle TCK’nın 134/1-2, 134/2, 2c, 53/1. maddeleri gereğince mahkumiyet,
2-..."un, ..."a yönelik tehdit eylemi nedeniyle TCK’nın 106/1, 1c, 53/1, 58/6-7. maddeleri gereğince mahkumiyet,
Hakaret eylemi nedeniyle TCK’nın 125/1-2, 53/1, 58/6-7.maddeleri gereğince mahkumiyet,
3-..."un, ...’a yönelik özel hayatın gizliliğini ihlali eylemi nedeniyle TCK’nın 134/2-1.c, 134/2, 2c, 53/1, 58/6-7. maddeleri gereğince mahkumiyet,
4-..."un, ..."a iftira eylemi nedeniyle TCK "nın 267/1, 53/1, 58/6-7. maddeleri gereğince mahkumiyet,

Hakaret, tehdit, iftira ve özel hayatın gizliliğini ihlal suçlarından sanıkların mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanık ... ve sanık ... müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Sanık ... hakkında Katılan ...’ye yönelik eylemi nedeniyle hakaret suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz isteminin incelenmesinde:
Anayasa Mahkemesinin 07.10.2009 gün ve 27369 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanıp, yayımından itibaren bir yıl sonra 07.10.2010 tarihinde yürürlüğe giren, 23.07.2009 gün ve 2006/65 Esas, 2009/114 karar sayılı iptal hükmünün yürürlüğe girdiği tarihe kadar 5237 sayılı TCK"nın 50 ve 52. maddeleri ve 765 sayılı TCK hükümleri uyarınca doğrudan hükmedilip, başkaca hak mahrumiyeti içermeyen 2000 TL"ye kadar (2000 TL dahil) adli para cezalarına ilişkin mahkumiyet hükümleri 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı Kanun"un 305. maddesi gereğince kesin nitelikte olup, 07.10.2010 ila 6217 sayılı Kanun"un yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihine kadar ise mahkumiyet hükümlerinin hiçbir istisna öngörülmeksizin temyizinin mümkün olduğu, 14.04.2011 ve sonrasında ise, doğrudan hükmedilen 3000 TL’ye kadar (3000 TL dahil) adli para cezalarının 5320 sayılı Kanun"un Geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte olduğu anlaşılmakla; 10.04.2014 tarihinde doğrudan hükmedilen 1800 TL"den ibaret mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafiinin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca isteme uygun olarak REDDİNE,
2- Sanık ... hakkında Katılan ...’ye yönelik eylemi nedeniyle hakaret ve iftira suçlarından kurulan mahkumiyet hükmü ile Katılan ...’ye yönelik eylemi nedeniyle özel hayatın gizliliğini ihlal suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz isteminin incelenmesinde:
Sanık ...’ın yokluğundan verilen kararın 28.05.2014 tarihinde tebliğ edilmesi üzerine Trabzon Nöbetçi Asliye Ceza Mahkemesi aracılığı ile ceza mahkemeleri ön bürosuna 03.06.2014 tarihinde vermiş olduğu temyiz dilekçesi ile süresi içerisinde temyiz talebinde bulunduğu anlaşılmakla yapılan incelemede:
Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarına ilişkin 24.11.2015 günlü Resmi Gazete"de yayımlanan 08.10.2015 tarihli, 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilebileceği değerlendirilerek yapılan incelemede:
Dosya kapsamına göre; sanık ...’nın ilişkilerini sona erdirmesine tepki olarak katılan ... ile beraberlikleri dönemde çekinmiş oldukları ve sevgili olduklarını gösteren fotoğrafları, ...’nin babası olan diğer katılan ...’nin kullanımında olan e-posta hesabına gönderdiği ayrıca ... Haber adlı facebook hesabında yayınladığı ve katılan ...’yi telefon ile arayarak sinkaflı küfürler söylemek suretiyle katılanın onur, şeref ve saygınlığını rencide ettiği, bilahere katılanların sanık hakkında şikayetçi olmak için İl Emniyet Müdürlüğünde oldukları sırada kendi kullanımında olan cep telefonu ile İl Emniyet Müdürlüğünü arayıp gerçek olmadığını bildiği halde Katılan ...’nin kızı ...’yi evde zorla tuttuğu, ona işkence ve kötü muamelede bulunduğu yönünde ihbarda bulunduğu ve bu durumun görevlilerce tutanak altına alınması şeklinde sübut bulan eylemlerin hakaret, iftira ve özel hayatın gizliliğini ihlal suçlarını oluşturduğuna ilişkin yerel mahkemenin kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın atılı suçları işlemediğine, lehe hükümlerin uygulanmadığına ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA,
3- Sanık ... hakkında Katılan ...’ye yönelik eylemi nedeniyle tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde:
Hükümden sonra 02.12.2016 tarihli ve 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 34. maddesi ile değişik CMK"nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve TCK"nın 106/1-1. madde ve fıkrasında tanımı yapılan tehdit suçunun uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; TCK"nın 7/2. madde ve fıkrası uyarınca; “Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur.” hükmü de gözetilerek, 6763 sayılı Kanun"un 35. maddesi ile değişik CMK"nın 254. maddesi uyarınca aynı Kanun"un 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirilip, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, sair yönleri incelenmeksizin hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA,
4- Sanık ... hakkında Katılan ...’ye yönelik eylemi nedeniyle özel hayatın gizliliğini ihlal suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz isteminin incelenmesine gelince:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
02.07.2012 tarihinde kabul edilip, 28344 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak ve 05.07.2012 tarihinde yürürlüğe giren 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava Ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanunun Geçici 1. maddesi ile, "31/12/2011 tarihine kadar, basın ve yayın yoluyla ya da sair düşünce ve kanaat açıklama yöntemleriyle işlenmiş olup; temel şekli itibarıyla adlî para cezasını ya da üst sınırı beş yıldan fazla olmayan hapis cezasını gerektiren bir suçtan dolayı; a) Soruşturma evresinde, 04/12/2004 tarihli ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 171 inci maddesindeki şartlar aranmaksızın kamu davasının açılmasının ertelenmesine, b) Kovuşturma evresinde, kovuşturmanın ertelenmesine, c) Kesinleşmiş olan mahkûmiyet hükmünün infazının ertelenmesine, karar verilir.” hükmü gereğince, kovuşturmanın ertelenmesine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabul ve uygulamaya göre de:
Sanık hakkında TCK"nın 53. maddesi tatbik edilirken, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 günlü Resmi Gazete"de yayımlanan 08.10.2015 tarihli, 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının gözetilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 24.01.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.