Yargıtay 6. Hukuk Dairesi 2015/2145 Esas 2016/329 Karar Sayılı İlamı

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : Boyabat Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 12/11/2014
NUMARASI : 2013/1645-2014/1458

Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı alacak davasına dair karar, davalılardan N.. M.. tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava, kiralanana ilişkin, elektrik, su, vergi borcu, hor kullanma bedeli, makul süre kirası ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece toplam 5.113,57 TL alacaktan, 1.000 TL depozito düşüldükten sonra 4.113,57 TL nin davalı kiracı ve kefilden tahsiline, manevi tazminata ilişkin dava atiye bırakıldığından bu konuda karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiş, hüküm davalı adi kefil tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar arasında 15.06.2003 başlangıç tarihli, yedi yıl süreli, işyeri olarak kiralanan ve fırın olarak kullanılacak kira sözleşmesi konusunda uyuşmazlık bulunmamaktadır. Sözleşmeyi davalı N.. M.. adi kefil olarak imzalamıştır. Bundan ayrı sözleşmede kiracının 1.000 TL depozito verdiği ayrıca davalı adi kefilinde imza attığı 16.07.2004 tarihli protokolde davalı adi kefilin 14.06.2003 ile 21.07.2004 tarihleri arasındaki vergi borçlarından müteselsilen sorumlu olacağı düzenlenmiştir. Davacı kiraya veren, davada kiralanana ilişkin 312 TL elektrik borcu, 1.177 TL su borcu, 1.883 TL vergi borcu, 761 TL nalburiye, 400 TL işçilik, 100 TL taşıma ücreti ( toplam 1.261 TL hor kullanma bedeli olarak) 500 TL fırın boş kaldığı için tazminat (makul süre kirası olarak) 1.500 TL de manevi tazminat isteminde bulunmuş, manevi tazminatla ilgili talebini atiye bırakmıştır. Mahkemece manevi tazminat dışında kalan toplam 5.133 TL alacaktan, 1.000 TL depozito bedeli düşüldükten sonra bakiye 4.133 TL nin davalı kiracı ve adi kefilden tahsiline, manevi tazminat hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir. Bu durumda az yukarıda belirtildiği üzere davalı N.. M.. sözleşmeyi adi kefil olarak imzalamış olup adi kefilin sorumluluğunu düzenleyen BK 486 md (TBK nun 585. maddesi ) uyarınca borçlunun borcundan adi kefilin sorumlu tutulabilmesi için borçlu aleyhine Türkiye"de takibatın imkansız hale gelmesi, borçlunun iflasına karar verilmesi veya hakkındaki icra takibinin semeresiz kalmış olması gerekir. Olayda yukarıda belirtilen koşulların hiç biri gerçekleşmediğinden asıl borçluya gidilmeden adi kefile başvurulamayacaktır. Bundan ayrı 16.07.2004 tarihli protokolde kiralananın vergi borçlarından davalı N.. M.."in müteselsilen sorumlu olacağı düzenlemesi bulunmakta ise de protokolde kefilin hangi miktar vergi borcundan sorumlu olacağı belirtilmediğinden davalı Nazım vergi borcuna müteselsilen kefil olsa bile miktarı belirtilmeyen vergi borcundan sorumlu tutulamaz. Nitekim BK 484. maddesi (TBK 583) bu hususu düzenlemektedir. Yukarıda belirtilen nedenlerle davalı kefil hakkındaki istemin reddine karar vermek gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi doğru değildir.
Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.

SONUÇ: Yukarıda yazılı nedenlerle davalı N.. M.."in temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA ve istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 25/01/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.