Haberleşmenin gizliliğini ihlal - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/3571 Esas 2018/814 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Haberleşmenin gizliliğini ihlal
Hüküm : Beraat

Haberleşmenin gizliliğini ihlal suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dairemizin 12.04.2017 tarihli tevdi kararı uyarınca; soruşturma evresinde sanıktan şikayetçi olduğunu beyan eden ..."ın davaya katılma hususu sorulamadan 14.05.2014 tarihinde ölmesi nedeniyle davaya katılma ve hükmü temyiz etme hakları bulunan mirasçılarına gerekçeli kararın tebliğ edildiği ve adı geçenin mirasçılarının hükmü temyiz etmedikleri belirlenerek yapılan incelemede:
Katılan vekilinin sanığa yüklenen suçtan dolayı mahkumiyet kararı verilmesi gerektiğine ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Dosya kapsamına göre; müşterek çocuklarının velayetinin eski eşi olan katılan ..."den alınarak kendisine verilmesi istemiyle katılan aleyhine velayetin değiştirilmesi davası açan sanık ..."in, söz konusu dava süreci ile ilgili katılanla yaptıkları telefon görüşmesini gizlice kaydedip, elde ettiği ses kaydını, katılanın rızası olmaksızın mahkemeye sunarak, TCK"nın 132/3. maddesindeki haberleşmenin gizliliğini ihlal suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda,
Kendisiyle yapılan haberleşmenin içeriğini, üçüncü kişi ya da kişilerle paylaştığı ve/veya çoğaltarak dağıttığına ilişkin hakkında bir iddia ileri sürülmeyen sanığın, kaybolma olasılığı bulunan delillerin muhafazasını sağlayıp, velayetin değiştirilmesi davasına sunarak, katılanın velayet görevini gereği gibi yerine getirmediğine dair iddialarını ispatlama amacını taşıyan eyleminde, hukuka aykırı hareket ettiği bilinciyle davrandığı kabul edilemeyeceğinden, sanığa yüklenen fiilin kanunda suç olarak tanımlanmaması nedeniyle sanık hakkında CMK"nın 223/2-a maddesi gereğince beraat kararı verilmesi gerekirken, aynı Kanun"un 223/2-c maddesi uyarınca beraat hükmü kurulması,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususta aynı Kanun"un 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hüküm fıkrasının ilk paragrafındaki “ve suç sabit olmadığından CMK 223/2.c maddesi gereğince” ibarelerinin, “CMK’nın 223/2-a maddesi gereğince” ibareleri ile değiştirilmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24.01.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.