Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/12774 Esas 2020/510 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜMLER : Temyiz isteminin reddine, mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dairemizin 18.06.2019 tarih ve 2018/15924-2019/10395 E.-K. sayılı ilamı ile sanığın 27.02.2015 tarihli dilekçesinin savunmalarını ihtiva ettiği, bu dilekçenin dosyanın henüz karara çıkmadan önce verildiği ve temyiz mahiyetinde olmadığı anlaşıldığından dosyanın incelenmeksizin mahalline iadesine karar verilmesinden sonra, sanığın 09.08.2019 tarihli dillekçesi ile temyiz ve eski hale getirme talebini içerir dilekçe verdiği, bunun üzerine mahkemenin 11.09.2019 tarihli ek kararı ile temyiz isteminin reddine karar verdiği ve 13.09.2019 tarihinde ek kararı alan sanığın 17.09.2019 tarihli dilekçesi ile ek kararı temyiz ettiğinin anlaşılması karşısında yapılan incelemede;
09.03.2015 tarihli asıl kararın sanığın yüzüne karşı tefhim edildiği tarihte sanığın askeri cezaevinde olduğu ve karar eteğinde “tutuklu bulunduğu ceza infaz kurumu ve tutukevi müdürüne beyanda bulunmak suretiyle veya bu hususta bir dilekçe vererek kanun yollarına başvurabileceği” açıklanıp kendisine bildirilmeyerek 5271 sayılı CMK"nın 291/1. maddesi yollamasıyla 263/1. maddesine aykırı davranılarak sanığın yanıltıldığı, bu itibarla; sanığın öğrenme üzerine 09.08.2019 tarihinde verdiği temyiz dilekçesinin süresinde olduğunun kabulü gerektiğinden, temyiz isteminin reddine dair 11.09.2019 tarih ve 2015/73-2012/107 E.-K. sayılı ek kararın kaldırılarak, 09.03.2015 tarihli asıl karara yönelik esastan yapılan temyiz incelemesinde;
09.03.2015 tarihinde kararın sanığın yüzüne karşı verildiği, hükümde yasa yolu açıklamasının T.C. Anayasası’nın 40/2 ile 5271 sayılı CMK’nın 34/2, 231/2 ve 232/6. maddelerinde öngörülen yönteme uygun olarak yapıldığı ve sanığın kararı 09.08.2019 tarihinde 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi yollaması ile 1412 sayılı CMUK"un 310/1. maddesinde öngörülen bir haftalık süre geçtikten sonra temyiz ettiği anlaşıldığından, anılan Kanun’un 317. maddesi gereğince temyiz isteminin tebliğnameye aykırı olarak REDDİNE, 13.01.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.