Tasarlayarak öldürmek - tehdit - 6136 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2015/1143 Esas 2015/4120 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/1143
Karar No: 2015/4120
Karar Tarihi: 25.06.2015

Tasarlayarak öldürmek - tehdit - 6136 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2015/1143 Esas 2015/4120 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, \"tehdit\" ve \"nitelikli kasten öldürme\" suçlarının sanık için sabit olduğunu ve \"6136 sayılı Kanun\"a muhalefet\" suçunun da işlendiğini belirtti. Kararda, sanık müdafii tarafından yapılan temyiz itirazlarının reddedilerek, hüküm fıkrasındaki yargılama giderleri toplamından zorunlu müdafii ücretlerinin çıkarılması ve kalan yargılama giderinin sanıktan tahsil edilmesine karar verildi. Kanunlar ise şöyle belirtildi: Türkiye Cumhuriyeti Anayasası\"nın 90. maddesi son fıkrası, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi, 5271 sayılı CMK’nun 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesi, Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi ve CMUK’nun 322. maddesi.

1. Ceza Dairesi 2015/1143 E. , 2015/4120 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tasarlayarak öldürmek, tehdit, 6136 sayılı Yasaya muhalefet

1) Tehdit suçundan kurulan hükümde sanığın adının "...." yerine "...." olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilebilir yazım hatası olarak kabul edilmiştir.
2) Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık..."in katılan ..."ı "tehdit", maktül ..."ı "nitelikli kasten öldürme" ve "6136 sayılı Kanun"a muhalefet" suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin, cezaları azaltıcı takdiri indirim sebebinin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde eleştiri ve düzeltme nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin bir sebebe dayanmayan ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası"nın 90. maddesi son fıkrası ve
Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi uyarınca, 5271 sayılı CMK’nun 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, sanık için baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretinin alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretlerin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeksizin, yazılı şekilde zorunlu müdafii ücretinin tahsiline karar verilmesi kanuna aykırı ise de bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, CMUK’nun 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasındaki yargılama giderleri toplamından zorunlu müdafii ücretlerinin çıkartılmasına ve kalan 1351, 67 TL yargılama giderinin sanıktan tahsiline karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN kısmen re"sen de temyize tabii hükümlerin tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak (ONANMASINA), 25/06/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.