Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2015/1613 Esas 2015/2731 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile fazla mesai ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti, proje primi alacağı ve ayrımcılık tazminatı alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş, Dairemizin 02.06.2014 gün ve 2012/ 14821 Esas, 2014/ 17830 Karar sayılı kararı ile kararın bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece, fazla çalışma ücreti ve bayram genel tatil ücreti alacaklarından taktiri indirim yapıldığı gerekçesiyle bozmaya karşı direnilmiştir.
Direnme kararının süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmiş olup, Dairemizin 6352 sayılı kanunun 40. maddesi ile eklenen 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun geçici ikinci maddesi uyarınca öncelikle inceleme yetkisi olduğu anlaşılmakla Tetkik Hakimi tarafından dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

Dairemizin “Somut olayda davacının fazla çalışma, ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının tanık beyanına göre belirlenmesine rağmen mahkemece takdiri indirim yapılmamıştır. Mahkemece, tanık beyanına göre belirlenen fazla çalışma, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarında makul bir oranda takdiri indirim yapılmaması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir” gerekçesi ile verilen karara karşı yerel mahkemece “…10.01.2012 tarihli bilirkişi raporunda fazla çalışma ve ulusal bayram, genel tatil ücreti alacakları yönünden belirlenen miktarlar üzerinden %30 oranında taktiri indirim yapıldığı ve sonucun belirlenen rakamın %70 i olarak alındığı belirlenmiş olmakla önceki kararımızda her hangi bir hukuka aykırılık bulunmadığı…” gerekçesi ile direnilmiş olup, hükme esas alınan raporda % 30 oranında indirime gidildiği, bu nedenle direnmenin doğru olduğu, yerel mahkemesince bu hususun düzeltildiği anlaşıldığından, dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, yerinde bulunmayan davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun geçici ek ikinci maddesi uyarınca ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin davalıya yükletilmesine, 29.01.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.