Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/13874 Esas 2017/5132 Karar Sayılı İlamı

Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 13.06.2017 gün ve 2017/3920 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 19.06.2017 gün ve KYB. 2017/38072 sayılı ihbarnamesi ile;
Resmi belgenin düzenlenmesinde yalan beyan suçundan sanık ...’in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 206/1 ve 62/1. maddeleri uyarınca 2 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Büyükçekmece 12. Asliye Ceza Mahkemesinin 10/06/2016 tarihli ve 2014/136 Esas, 2016/526 sayılı kararının "olay tarihinde hakkındaki yakalama kararı nedeniyle aranmakta olan sanığın, kendisini durduran kolluk görevlilerine üzerinde kimliğinin olmadığını beyan ederek akrabası olan İsmail Sağır"a ait kimlik bilgilerini verdiği olayda, kollukça yapılan inceleme sonucunda herhangi bir tutanak düzenlenmeden sanığın gerçek kimliğinin saptandığının anlaşılması karşısında, sanığa atılı 5237 sayılı Kanun"un 206. maddesinde düzenlenen resmi belgenin düzenlenmesinde yalan beyan suçunun oluşmayacağı, eylemin 5326 sayılı Kabahatler Kanunu"nun 40/1. maddesi kapsamında idari para cezası yaptırımını gerektiren kabahat olarak nitelendirilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden” bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca, bozulması istenilmiş olmakla,
Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
İncelenen dosya içeriğine göre kanun yararına bozma istemine atfen düzenlenen ihbarname yerinde görüldüğünden Büyükçekmece 12. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 10.06.2016 tarih, 2014/136 Esas 2016/526 Karar sayılı hükmünün CMK"nun 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak hükümlünün lehine bulunan ve eylemine uyan 5326 sayılı Yasanın 401/ maddesinde görülen idari para cezasının miktarına göre 5326 sayılı Kabahatler Kanununun 20/2-c maddesinde yazılı soruşturma zamanaşımının, eylem tarihinden hüküm tarihine kadar gerçekleştiği ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta CMUK"nın 309/4-d maddesi uyarınca karar verilmesi mümkün olduğundan Kabahatler Kanununun 24. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak aynı Yasanın 20/1. maddesi uyarınca hükümlü hakkında İDARİ PARA CEZASI VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 05.07.2017 gününde oybirliği ile karar verildi.