Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2014/3781 Esas 2015/3313 Karar Sayılı İlamı

1. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/3781
Karar No: 2015/3313
Karar Tarihi: 05.03.2015

Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2014/3781 Esas 2015/3313 Karar Sayılı İlamı

1. Hukuk Dairesi 2014/3781 E. , 2015/3313 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : HAYRABOLU ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 18/09/2013
NUMARASI : 2012/173-2013/293

Taraflar arasındaki davadan dolayı Hayrabolu Asliye Hukuk Hakimliğinden verilen 18.09.2013 gün ve 173-293 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı A.. A.. vekili tarafından istenilmiş olmakla, dosya tetkik olunarak gereği düşünüldü.

-KARAR-
Dava 08.06.2012 günlü dilekçe ile 5.000.00-TL.değer gösterilerek açılmış mahkemece davalı A.. A.. yönünden toplam 1.571,00-TL ecrimisil bedeli üzerinden 18.09.2013 tarihinde nihai karara bağlanmış ve karar davalı A.. A.. vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Hemen belirtmek gerekir ki, yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay Daireleri yada Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı miktar itibariyle karar düzeltme yoluna gidilmesinin mümkün olup olmadığı belirlenirken; temyiz yada karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan Kanun hükmü esas alınmalıdır. (Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 27.4.2005 gün ve 2005/4-295-287 sayılı ilamı) Bu durumda temyiz veya karar düzeltme incelemesinde kesinlik dolayısı ile kanun yoluna başvurulabilirlik sınırı belirlenirken talep hangi karara yönelikise o karar tarihinin esas alınması gerekir.Talebin temyiz istemine ilişkin olduğu ve 07.02.2013 tarihli mahkeme kararının temyizi istendiği için kesinlik sınırı karar tarihine göre belirlenmelidir.
Bilindiği üzere, 1086 sayılı HUMK." nun 427.maddesi 21.7.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanun ile değiştirilmiş ayrıca 01.04.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5236 sayılı Kanun 19.maddesi ile HUMK." na ilave edilen Ek Madde 4" e göre de, 01.01.2013 tarihinden itibaren değeri 1.822.00-TL.den az olan davalara ait hükümlere ilişkin temyiz yoluna gidilemeyeceği öngörülmüştür.
Bu nedenle, eldeki davaya ilişkin (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollaması ile) davalı tarafın temyiz isteğinin REDDİNE, 05.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.