9. Hukuk Dairesi 2013/4324 E. , 2015/2724 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ (İŞ)
DAVA :Davacı, fazla çalışma ücreti ile hafta tatili ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı işçi, ....’nün Karacabey İşletmesinde 2000 yılında emekli olduğunu 14.04.2011 tarihine kadar aralıksız olarak işçi statüsünde şoför olarak çalıştığını, sendikalı işçi olduğu ve toplu iş sözleşmesine tabi olduğunu, günlük 14 saatin üzerinde çalıştığını ve haftanın 7 günü çalıştığını, hak kazandığı fazla mesai alacakları ile hafta tatil ücretlerinin İş Kanunu ve toplu iş sözleşmesine göre hesaplattırıp ödenmediğini belirterek, fazla çalışma ücreti ve hafta tatil ücretinin davalıdan alınmasına karar verilmesini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili oturumda; davaya zamanaşımı yönünden itiraz ettiklerini, davayı kabul etmediklerini ve reddine karar verilmesini istediklerini beyan etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, tanık beyanları, taşıt görev emirleri, puantaj kayıtları ve fazla mesai çizelgeleri hep birlikte nazara alınarak tespit edilen bilirkişi raporunda belirtilen değerlendirmelere göre, haftalık 7 saat fazla çalışmasının bulunduğu, her ne kadar fazla çalışma karşılığı izin olarak kullandırılmış ise de, toplu iş sözleşmesi 22/A-b ve 22/A-e maddeleri uyarınca fazla mesai ücretinin ödenmesi gerektiğinden, zamanaşımı itirazı da dikkate alınmak suretiyle hesaplama yapılan bilirkişi raporuna itibar edilerek, hesaplanan alacak miktarlarından %50 oranında takdiri indirim yapılmak suretiyle, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı yasal süresi içinde taraflar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı işçi fazla çalışma ücreti ile hafta tatili ücreti talep etmiş, mahkemece bilirkişi tarafından yapılan hesaplamaya itibar edilerek ve % 50 oranında indirimle isteklerin kabulüne karar verilmiştir.
Hükme esas bilirkişi raporunda taşıt görev mirleri, puantaj kayıtları, fazla çalışma çizelgeleri ve ücret bordroları ile tanık beyanları doğrultusunda hesaplamaya gidildiği belirtilmiş, haftalık ortalama 7 saat fazla çalışma ücreti hesabı yapılmıştır. Ancak dosya içinde sözü edilen işveren belgeleri bulunmamaktadır. Bu itibarla bilirkişi hesap raporunun denetlenmesi mümkün olamamıştır.
Öte yandan bilirkişi raporunda fazla çalışmaların karşılığının izin olarak kullandırıldığının saptandığı bilgisine yer verilmiş ancak kullanılan serbest zamanın fazla çalışma ücreti hesabında dikkate alınıp alınmadığı noktasında bir açıklama yapılmamıştır.
Davaya konu isteklerin hesabı noktasında, taşıt görev emirleri, puantaj kayıtları, fazla çalışma çizelgeleri, ücret bordroları ve serbest zaman kullanımını gösteren belgeler getirtilmeli ve çalışmaların kayda dayandığı dönemler için sadece kayıtlara göre hesaplama yapılmalıdır. Kayıt sunulmayan bir dönem varsa ancak bu dönem için tanık beyanlarına göre hesaplama yapılmalıdır. Doğrudan çalışma gün ve saatlerini gösteren kayıtlara göre hesaplamaya gidildiğinde hesaplanan tutardan taktiri indirim yapılmamalıdır. Hesap yönünden usuli kazanılmış hak ilkesi de gözetilmelidir. Tanık beyanlarına göre hesaplama yapılan dönemler olması durumunda sözü edilen tutarlar için indirime gidilmeli ancak hakkın özüne aykırılık oluşturacak şekilde % 50 oranı yerine daha makul oranda indirim yapılmalıdır. Taktiri indirim yapılması halinde indirim sebebiyle reddine karar verilen miktar bakımından davalı yararına avukatlık ücretine de hükmedilmemelidir.
Mahkemece eksik incelemeyle ve denetime elverişli olmayan bilirkişi raporuna göre karar verilmesi hatalı olup kararın bu yönden bozulması gerekmiştir.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 29.01.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.