KANUN YARARINA BOZMA

Hırsızlık suçundan sanık ..."in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 141/1. maddesi gereğince 1 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Antalya 9. Asliye Ceza Mahkemesinin 03/05/2013 tarihli ve 2011/326 esas, 2013/303 sayılı kararının infazı sırasında, 02/12/2016 tarihinde Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 34. maddesi ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 253. maddesinde yapılan değişiklik neticesinde infaza konu ilamdaki suçun uzlaştırma kapsamına alındığından bahisle hükümlü hakkındaki infazın durdurulmasına ve dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesine ilişkin anılan Mahkemenin 23/01/2018 tarihli ve 2011/326 esas, 2013/303 sayılı ek kararına karşı yapılan itirazın reddine dair mercii Antalya 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 01/02/2018 tarihli ve 2018/194 değişik iş sayılı kararına karşı, Adalet Bakanlığı"nın 27.09.2018 gün ve 94660652-105-07-10659-2018-Kyb sayılı yazısı ile kanun yararına bozma ihbarında bulunulduğundan Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 04.10.2018 gün ve 2018/79936 sayılı ihbarnamesiyle Dairemize gönderildiği,

MEZKUR İHBARNAMEDE;

Dosya kapsamına göre, sanığın suça konu eşyayı katılanın balkonundan çalması şeklindeki eylemi nedeniyle, Mahkemesince yapılan yargılama sonucunda sanığın anılan Kanun’un 141/1. maddesi gereğince cezalandırılmasına karar verildiği, sanık müdafiin temyizi üzerine Yargıtay 13. Ceza Dairesinin 30/09/2015 tarihli ve 2014/27306 esas, 2015/14497 karar sayılı ilâmıyla, “Suça konu eşyanın katılanın evinin balkonundan çalınması nedeniyle TCK"nın 142/1-b. maddesi yerine TCK"nın 141/1. maddesinin uygulanması, karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.” şeklinde açıklama ile söz konusu hükmün onanmasına karar verildiği anlaşılmakla, sanığın eylemine ilişkin suç vasfında yanılmanın sonraki hukuksal değerlendirmelerde kazanılmış hak sağlamayacağı, sanığın üzerine atılı nitelikli hırsızlık suçunun 5271 sayılı Kanun’un 231. maddesi kapsamında uzlaşma kapsamında olmadığı gözetilmeden, itirazın kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden anılan kararın bozulması gerektiğinin ihbar olunduğu anlaşılmıştır.

GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:

Sanığın katılanın evinin balkonuna bıraktığı motorsikletinin ön tekerlek ve jantını çaldığı şeklinde gerçekleşen olayda, Dairemizin 30.09.2015 tarih,
2014/27306 esas ve 2015/14497 karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere, sanığın eyleminin 5237 sayılı Kanunu"nun 142/1-b. maddesinde düzenlenen nitelikli hırsızlık suçunu oluşturduğu ve suçun uzlaştırma kapsamı dışında kaldığı anlaşılmakta ise de; sanık hakkında kesinleşen hükmün TCK"nın 141. maddesine uyması ve hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK"nın 141. maddesinde tanımı yapılan hırsızlık suçunun da uzlaşma kapsamına alınması, sanık hakkında TCK"nın 141. maddesinden kesinleşen hükmün Yargıtay denetiminden geçmesi sebebiyle sanık bakımından sonradan lehine değişecek kanun değişiklikleri bakımından kazanılmış hak teşkil edeceği gözetilerek anılan hususa yönelik yerinde görülmeyen kanun yararına bozma isteminin 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi gereğince REDDİNE, 25/10/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.