Adalet Bakanlığı"nın, 09/10/2018 tarihli yazısı ile kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan sanık ... hakkındaki kamu davasının düşürülmesine ilişkin İstanbul 33. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 11/10/2017 tarihli ve 2013/534 esas, 2013/870 sayılı ek kararının kanun yararına bozulmasına yönelik talebi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nca 12/10/2018 tarihli ihbar yazısı ekinde dosyanın Dairemize gönderildiği anlaşıldı.
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
A) Konuyla İlgili Bilgiler:
1- Sanığın 18/04/2010 tarihinde işlediği iddia edilen kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan yapılan yargılama sonucunda, Fatih 1. Sulh Ceza Mahkemesi"nin 21/04/2011 tarihli ve 2010/776 esas, 2011/861 sayılı kararı ile TCK"nın 191/1, 62/1 ve 50/1-a. maddeleri uyarınca 6.000 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına, aynı Kanun"un 191/6. maddesi uyarınca tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine tâbi tutulmasına karar verildiği, hükmün yasa yolu incelemesinden geçmeksizin kesinleştiği,
2- Hükmün infazı aşamasında, sanığa hapis cezası verilmeden doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanması gerektiğinden bahisle kanun yararına bozma yoluna başvurulması üzerine, Dairemizin 13/05/2013 tarihli ve 2013/7256 esas, 2013/4318 sayılı ilamı ile, “sanık hakkında cezaya hükmedilmeden doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verilmemesinin gerekçesinin gösterilmediği” gerekçesi ile hükmün bozulmasına karar verildiği,
3- Bozma ilamını müteakip, İstanbul 20. Sulh Ceza Mahkemesinin 31/10/2013 tarihli ve 2013/729 esas, 2013/1355 sayılı kararı kararı ile sanık hakkında TCK"nın 191/2. maddesi uyarınca tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verildiği, kararın yasa yolu incelemesinden geçmeksizin kesinleştiği,
4- Sanığın tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerini yerine getirdiği gerekçesiyle, İstanbul 33. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 11/10/2017 tarihli ve 2013/534 esas, 2013/870 sayılı ek kararı ile TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrası ve CMK"nın 223. maddesinin 8. fıkrası uyarınca «kamu davasının düşmesine» karar verildiği ve kararın yasa yoluna başvurulmadan kesinleştiği,
Anlaşılmıştır.
B) Kanun Yararına Bozma Talebi:
Kanun yararına bozma talebi ve ihbar yazısında, "1- Sanık hakkında verilen 11/10/2017 tarihli düşme kararından önce, 28/06/2014 tarihli Resmî Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun ile 5237 sayılı Kanun"un 191. maddesinde değişiklik yapıldığı cihetle, sanığın hukukî durumunun yeniden belirlenmesi gerektiği gözetilmeksizin yazılı şekilde karar verilmesinde,
2- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 191/7. maddesi uyarınca, sanığın tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranması hâlinde mahkûm olduğu cezanın infaz edilmiş sayılacağı ve Cumhuriyet savcılığınca sadece yerine getirme fişi tanzim edilmesi gerektiği gözetilmeden, sanığın tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyduğundan bahisle kamu davasının düşürülmesine karar verilmesinde, isabet görülmemiştir." denilerek, İstanbul 33. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 11/10/2017 tarihli ve 2013/534 esas, 2013/870 sayılı ek kararının bozulması istenmiştir.
C) Konunun Değerlendirilmesi:
Dairemizin 13/05/2013 tarihli kanun yararına bozma ilamı sonrası yapılan yargılama sonucunda mahkemece sanık hakkında 5560 sayılı Kanun ile değişik TCK"nın 191/2. maddesi uyarınca tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verildiği, daha sonra da sanığın tedbirin gereklerini yerine getirdiği gerekçesiyle aynı Kanun’un 191/5. maddesi uyarınca kamu davasının düşürülmesine karar verildiğinin anlaşılması karşısında, 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun ile değişik TCK’nın 191/5. maddesi kapsamında davanın düşürülmesine veya 5320 sayılı Kanun’un geçici 7/2. maddesi hükümleri çerçevesinde hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yasal imkan bulunmadığından, 6545 sayılı kanun kapsamında sanığın hukukî durumunun yeniden belirlenmesinin gerekmediği,
Ayrıca, suç tarihinde yürürlükte olan 5560 sayılı Kanun ile değişik TCK’nın 191/7. maddesinde yer alan “sanığın tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranması hâlinde mahkûm olduğu cezanın infaz edilmiş sayılacağı”na ilişkin düzenleme, sanık hakkında aynı Kanun’un 191/6. maddesi uyarınca cezaya hükmedildikten sonra tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanması durumunda geçerli olup, inceleme konusu olayda Dairemizin bozma ilamı gereğince sanık hakkında 5560 sayılı Kanun ile değişik TCK’nın 191/2. maddesi uyarınca doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verilmiş olduğu ve sanığın da tedbirin gereklerini yerine getirmiş olduğu anlaşıldığından, aynı Kanun’un 191/5. maddesinde yer alan “Tedavinin ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranan kişi hakkında açılmış olan davanın düşmesine karar verilir.” şeklindeki hüküm gereğince kamu davasının düşürülmesine karar verilmesinin de yasaya uygun olduğu, anlaşıldığından, kanun yararına bozma talebinin reddine karar vermek gerekmiştir.
D) Karar :
Açıklanan nedenlere göre, kanun yararına bozma talebi yerinde görülmediğinden, kamu davasının düşürülmesine ilişkin İstanbul 33. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 11/10/2017 tarihli ve 2013/534 esas, 2013/870 sayılı ek kararına yönelik kanun yararına bozma talebinin REDDİNE, dosyanın Adalet Bakanlığı"na iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na gönderilmesine, 22.10.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.