Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/4770 Esas 2018/768 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
12. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/4770
Karar No: 2018/768
Karar Tarihi: 23.01.2018

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/4770 Esas 2018/768 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından TCK'nın 89/1-2-b, 52/2-4. maddeleri gereğince taksirle yaralama suçundan mahkumiyet kararı verilmiştir. Karar sanık müdafii tarafından temyiz edilmiş ancak temyiz itirazları kabul edilmemiştir. Ancak, temel ceza belirlenirken, TCK'nın 61/1. maddesinin (f-g) bentlerinde yer alan \"failin güttüğü amaç ve saik\" gerekçesine dayanılmamıştır. Bu nedenle karar, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca bozulmuştur. Yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunmaktadır. Kararda geçen kanun maddeleri: TCK'nın 89/1-2-b, 52/2-4, 61/1-maddesinin (f-g) bentleri, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi, 1412 sayılı CMUK’un 321. ve 322. maddeleri.
12. Ceza Dairesi         2016/4770 E.  ,  2018/768 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
    Suç : Taksirle yaralama
    Hüküm : TCK"nın 89/1-2-b, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

    Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin kusur durumuna ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının uygulanması gerektiğine yönelik yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
    Sanık hakkında temel ceza belirlenirken, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (f-g) bentlerinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saik" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
    Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının 1. fıkrasınındaki “ suç sebep ve saikleri ve” ibaresinin hükümden çıkarılmak suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23/01/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.






    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.