Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2019/3322 Esas 2020/300 Karar Sayılı İlamı

21. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/3322
Karar No: 2020/300
Karar Tarihi: 28.01.2020

Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2019/3322 Esas 2020/300 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, iş kazası sonucu maluliyetinden dolayı maddi ve manevi tazminat talep etmiştir. İlk derece mahkemesi davanın kısmen kabul edilmesine karar vermiştir. Tarafların istinaf başvurusu üzerine Bölge Adliye Mahkemesi, istinaf başvurularını kısmen kabul etmiş ve yerel mahkeme kararını kaldırmıştır. Maddi tazminat yönünden temyiz kabiliyeti olmayan karara göre, davacının maddi tazminat talebi temyiz sınırının altında kalmıştır. Manevi tazminata yönelik temyiz itirazları reddedilmiştir. 6100 sayılı HMK'nın ilgili maddelerine atıfta bulunulmuştur.

21. Hukuk Dairesi 2019/3322 E. , 2020/300 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesi
MAHKEMESİ : İş Mahkemesi

Davacı murisinin, iş kazası sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince davanın kısmen kabulüne karar verilmesi üzerine taraf vekillerince istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince davacı ve davalı vekillerinin istinaf başvurularının kısmen kabulüne, yerel mahkeme kararının kaldırılmasına, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararının davacı ve davalı vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.

KARAR
Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararlar için kesinlik sınırının karar tarihi itibariyle 58.800,00 TL olduğu, davacının dava ve ıslah dilekçesi ile toplamda 55.382,80 TL maddi, 100.000,00 TL manevi tazminat talebinde bulunduğu, mahkemece verilen 25/10/2018 tarihli kararda davacının maddi tazminat talebinin kabulü ile, 20.000,00 TL manevi tazminata hükmedildiği, Konya Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesince verilen 14/03/2019 tarihli kararda davacı ve davalı tarafa ait istinaf başvurusunun kabulü ile 6100 sayılı HMK’nın 353/1-b-2 maddesi gereğince ilk derece mahkemesi kararının kaldırıldığı, davacı için 53.058,15 TL maddi tazminata, 20.000,00 TL manevi tazminata hükmedildiği ve iş bu kararın taraf vekillerince temyize getirildiği anlaşılmaktadır.
Maddi tazminat miktarının, aleyhine ve lehine hüküm verilen yönünden temyiz sınırının altında kaldığı açıktır.
O halde Bölge Adliye Mahkemesi kararının maddi tazminat yönünden temyiz kabiliyeti olmayıp, davacı ve davalı vekiline ait temyiz itirazlarının 6100 sayılı HMK."nın 362/1-a maddesi uyarınca KESİNLİKTEN REDDİNE karar verilmiştir.

Manevi tazminata yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde ise;
Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçelere, maddi deliller ile temyiz kapsam ve nedenlerine göre ve özellikle Bölge Adliye Mahkemesi kararında bir isabetsizlik bulunmaması gözetilerek, davacı ve davalı vekilinin temyiz itirazlarının reddine, usule ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, dosyanın Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz edenlere yükletilmesine, 28/01/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.