Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/13025 Esas 2020/1515 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/13025
Karar No: 2020/1515
Karar Tarihi: 23.01.2020

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/13025 Esas 2020/1515 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanıkların iş yeri dokunulmazlığını bozma suçundan mahkumiyet hükümleri yer alıyor. Ancak suç adının \"iş yeri dokunulmazlığının ihlali\" olarak yanlış yazılması nedeniyle bu kısmının mahallinde düzeltilebilir maddi hata olarak kabul edildiği belirtiliyor. TCK'nın 142/2-h ve 143. maddeleri uyarınca verilen 7 yıl 6 ay hapis cezası üzerinden yapılan 1/6 oranındaki indirim sonucunda 6 yıl 3 ay hapis cezası yerine, eksik ceza tayin edildiği ifade ediliyor ve bu hata aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış. Anayasa Mahkemesi'nin hak yoksunluklarına ilişkin kararı da dikkate alınarak, söz konusu maddede öngörülen hak yoksunluklarının infaz aşamasında değerlendirilmesine olanak sağlandığı anlatılıyor. Kararda, TCK'nın 142/2-h ve 143. maddeleri de detaylı ve açıklayıcı olarak belirtiliyor.

2. Ceza Dairesi 2019/13025 E. , 2020/1515 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanıklar hakkında iş yeri dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükümlerde, suç adının “iş yeri dokunulmazlığının ihlali” yerine “ konut dokunulmazlığının ihlali” olarak yanlış yazılması, mahallinde düzeltilebilir maddi hata olarak kabul edilmiş, TCK"nın 142/2-h ve 143. maddeleri uyarınca verilen 7 yıl 6 ay hapis cezası üzerinden aynı Kanunun 62. maddesi uyarınca yapılan 1/6 oranındaki indirim sonucunda 6 yıl 3 ay hapis cezası yerine, 5 yıl 15 ay hapis cezasına hükmedilmesi suretiyle eksik ceza tayin edilmesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve taktirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 23/01/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.