Adalet Bakanlığı"nın, 09/10/2018 tarihli yazısı ile kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan sanık ...’nin mahkûmiyetine ve cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine dair İstanbul Anadolu 22. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 28/03/2018 tarihli ve 2018/146 esas, 2018/197 sayılı kararının kanun yararına bozulmasının istenmesi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nca 12/10/2018 tarihli yazı ekinde dosyanın Dairemize gönderildiği anlaşıldı.
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
A) Konuyla İlgili Bilgiler:
1- Şüphelinin 24/04/2017 tarihinde işlediği iddia edilen kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan dolayı yapılan soruşturma sonucunda TCK’nın 191/2. maddesi uyarınca kamu davasının açılmasının ertelenmesine karar verildiği,
2- Erteleme süresi zarfında şüphelinin yeniden uyuşturucu madde kullandığı iddiasıyla yeni bir soruşturma başlatılması üzerine erteleme kararı kaldırılarak kamu davası açıldığı,
3- Yapılan yargılama sonucunda, İstanbul Anadolu 22. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 28/03/2018 tarihli ve 2018/146 esas, 2018/197 sayılı kararı ile TCK’nın 191/1 ve 62. maddeleri uyarınca 2 yıl 1 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 58. maddesi gereğince cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verildiği, hükmün yasa yolu incelemesinden geçmeden kesinleştiği,
Anlaşılmıştır.
B) Kanun Yararına Bozma Talebi:
Kanun yararına bozma talebi ve ihbar yazısında, "Dosya kapsamına göre, sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiş ise de, tekerrüre esas alınan Gaziosmanpaşa 19. Asliye Ceza Mahkemesinin 20/04/2017 tarihli ve 2016/73 esas, 2017/241 sayılı kararına konu kesinleşme tarihinin 06/06/2017 olduğu, sanığın üzerine atılı kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak suçunu ise 24/04/2017 tarihinde gerçekleştirdiği anlaşılmakla, şartları oluşmadığı hâlde sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verilmesinde isabet görülmemiştir." denilerek, İstanbul Anadolu 22. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 28/03/2018 tarihli ve 2018/146 esas, 2018/197 sayılı kararının bozulması istenmiştir.
C) Konunun Değerlendirilmesi:
İnceleme konusu dosyada suç tarihinin 24/04/2017 olduğu, mahkemece tekerrüre esas alınan Gaziosmanpaşa 19. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 20/04/2017 tarihli ve 2016/73 esas, 2017/241 sayılı ilamının kesinleşme tarihinin 06/06/2017 olduğu, bu durumda kanun yararına bozma talebine konu olan 24/04/2017 tarihli suçun tekerrüre esas alınan ilamın kesinleşmesinden önce işlenmiş olduğu anlaşıldığından, TCK’nın 58/1. maddesinde yer alan “Önceden işlenen suçtan dolayı verilen hüküm kesinleştikten sonra yeni bir suçun işlenmesi hâlinde, tekerrür hükümleri uygulanır.” şeklindeki düzenleme uyarınca bu ilamın tekerrüre
esas alınamayacağı, adli sicil kaydına göre sanığın tekerrüre esas başka bir mahkûmiyeti de bulunmadığı, anlaşıldığından, sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanması yasaya aykırı olup kanun yararına bozma talebi yerinde görülmüştür.
D) Karar :
Açıklanan nedenlere göre, sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ilişkin İstanbul Anadolu 22. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 28/03/2018 tarihli ve 2018/146 esas, 2018/197 sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesinin 3. fıkrası gereğince kanun yararına BOZULMASINA; aynı Kanun’un 309. maddesinin 4. fıkrasının (d) bendinin verdiği yetkiye dayanılarak, gerekçe bölümünde ve hüküm fıkrasında sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ilişkin kısımların ÇIKARILMASINA, infazın bu şekilde yapılmasına, dosyanın Adalet Bakanlığı"na iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na gönderilmesine, 22.10.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.