Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/3373 Esas 2018/767 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 2-b, 22/3, 62, 52, 52/4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Bozma üzerine yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yeterli delil toplamadan karar verildiğine ve cezanın yanlış hesaplandığına yönelik yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilip bir gün karşılığı miktarın belirlenmesi sırasında uygulama maddesinin TCK"nın 52/2. maddesi yerine TCK"nın 52. maddesi olarak gösterilmesi,
2-Hükmolunan taksitli adli para cezasında taksitlerin hangi aralıkta ödeneceğinin belirtilmeyerek infazda tereddüt oluşturulması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 5. fıkrasındaki “52” ibaresinin “52/2” şeklinde değiştirilmesi ve 6. fıkrasındaki “kişisel durumu nazara alınarak” ibaresinden sonra gelmek üzere “birer ay ara ile” ibaresinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23/01/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.