Kasten öldürmeye teşebbüs - Kasten yaralama - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2014/6076 Esas 2015/4098 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/6076
Karar No: 2015/4098
Karar Tarihi: 24.06.2015

Kasten öldürmeye teşebbüs - Kasten yaralama - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2014/6076 Esas 2015/4098 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, eski kız arkadaşıyla arkadaşlık etmeye başlaması üzerine mağdurlarla buluşmuş ve aralarında kavga çıkmıştır. Sanık, mağdurun elektro şok cihazıyla kendisine vurması üzerine bıçak çıkararak mağduru takip etmiş ve evin bahçesinde onu bıçakla yaralamıştır. Mahkeme, sanığın mağduru tahrik altında kasten yaraladığını belirleyerek TCK’nın 86/2, 29. maddeleri gereğince mahkumiyetine karar verilmesi gerektiğini ancak meşru müdafaa nedeniyle beraatine karar verildiğini tespit etmiştir. Bu sebeple Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazlarını haklı bulan mahkeme, hükmün bozulmasına karar vermiştir.
Kanun Maddeleri Açıklaması:
TCK’nın 86/2. maddesi; başkasına kalıcı ya da geçici bir hastalık veya sakatlığın yanı sıra açık bir tehlike oluşturacak biçimde zarar veren kişi, fiili cezalandırılacağı andan itibaren vurulan yerlerdeki öldürme kastından ayrı bir kast ile hareket etse bile, failin haksız tahrik veya savunma geregi altında bulunması hâlinde mahkûmiyet hükmü verilmeyecektir.
TCK’nın 29. maddesi ise kişinin kendisine veya başkasına ait veya emanet edilmiş veya gözetimi altında bulunan bir mala veya hakka yö

1. Ceza Dairesi 2014/6076 E. , 2015/4098 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs, Kasten yaralama

Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ..."ın mağdur ..."i kasten öldürmeye teşebbüs suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, tahrike ve takdire ilişen cezayı azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde bozma nedeni dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafıinin tahrik oranına, sair nedenlere yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,
1-)Sanık ... hakkında mağdur...."i öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA,
2-) Sanık Hakkında mağdur ..."i kasten yaralama suçundan kurulan hüküm yönünden;
Oluşa ve dosya içeriğine göre; mağdur ..."in eski kız arkadaşı ile sanık .."ın arkadaşlık etmeye başladığı, bu durumu öğrenen mağdur ..."in, sanık ..."dan kız arkadaşından ayrılmasını istediği, sanık ..."ın da kız arkadaşından ayrılıp durumu mağdur ..."e bildirdiği, olay günü bu konuda konuşmak üzere buluşmaya karar verdikleri, buluşma yerine mağdur ...."in diğer mağdur ... ile birlikte geldiği, mağdur..."in sanık ...."ın cep telefonunu eski kız arkadaşının telefon numarasını olup olmadığını kontrol etmek için alarak mağdur ...."e verdiği, mağdur ...."in de aldığı cep telefonunu yere attığı ve
mağdurların birlikte sanık ...."a vurmaya başladıkları, sanık....."ın da yumrukla mağdurlara vurduğu, kavga devam ederken tanık ..."nun sanık ..."ı tutarak çekip ayırdığı, sanık ..."ın ise tanık ..."yu ittirerek tekrar mağdurların üzerine doğru yürüdüğü, mağdur ..."in elektro şok cihazı ile üç kez sanık....’a vurması üzerine sanık ...."ın cebinden bıçak çıkardığı, bıçağı gören mağdurların kaçmaya başladıkları, sanığın mağdurları takip ettiği, mağdurların farklı yönlere kaçması ve mağdur..."in bir evin bahçesine girmesi üzerine sanık..."ın mağdur ..."i takip ederek bıçakla vurarak yaraladığı olayda,
Sanık ...."ın mağdur ..."i yumruklaması ve ardından bıçakla mağdur ..."i kısa bir mesafe takip edip, daha sonra onun peşinden ayrılarak diğer mağdur ..."i takip etmesi hususları dikkate alındığında, sanık ... hakkında mağdur ...’i tahrik altında kasten yaralama suçundan, TCK"nun 86/2, 29.maddeleri gereğince mahkumiyetine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde meşru müdafaa nedeniyle beraatine karar verilmesi,
Yasaya aykırı olup, Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle tebliğnamedeki düşünce gibi BOZULMASINA, 24/06/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.