Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2014/5311 Esas 2014/7442 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 02/04/2013 gününde verilen dilekçe ile tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 16/01/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davacının diğer temyiz itirazlarına gelince; dava, manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi"nin manevi tazminat davalarında vekalet ücretini düzenleyen 10/1. maddesinde "manevi tazminat davalarında avukatlık ücreti hüküm altına alınan miktar üzerinden tarifenin üçüncü kısmına göre belirlenir" aynı tarife 12/2. maddesinde ise "Ancak hükmedilen ücret kabul veya reddedilen miktarı geçemez hükmü getirilmiştir. Mahkemece davacı yararına 1.000 TL manevi tazminata hükmedilmesi nedeniyle davacı lehine 1.000,00 TL, davalı yararına ise reddedilen kısım nedeniyle 1.500,00 TL vekalet ücretine hükmedildiği anlaşılmaktadır. Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi 10/2 maddesi uyarınca manevi tazminat davalarında davanın kısmen reddi durumunda, davalı taraf lehine hükmedilecek vekalet ücretinin davacı taraf lehine hükmedilen ücreti geçemeyeceğine yönelik düzenlemeye aykırı olarak, davalı yararına karşı tarafa hükmedilenden fazla vekalet ücretine karar verilmesi doğru görülmemiştir. Bu nedenle kararın bozulması gerekirse de; bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 6217 sayılı Kanunun 30. maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"na eklenen "Geçici madde 3" atfıyla uygulanmakta olan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu 438. maddesi gereğince kararın düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda (2) sayılı bentte gösterilen nedenlerle hüküm kısmında yer alan 7. maddedeki “1.500,00” sayısının silinerek, yerine “1.000,00 TL” rakamının yazılmasına, davacının diğer temyiz itirazlarının (1) sayılı bentte gösterilen nedenlerle reddi ile kararın düzeltilmiş bu biçimi ile ONANMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 08/05/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.