Adalet Bakanlığı"nın, 02/10/2018 tarihli yazısı ile kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan sanık ...’nın mahkûmiyetine ve cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine dair Gaziantep 24. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 23/11/2016 tarihli ve 2016/414 esas, 2016/462 sayılı kararının kanun yararına bozulmasının istenmesi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nca 11/10/2018 tarihli yazı ekinde dosyanın Dairemize gönderildiği anlaşıldı.
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
A) Konuyla İlgili Bilgiler:
1- Şüphelinin 29/09/2015 tarihinde işlediği iddia edilen kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan dolayı yapılan soruşturma sonucunda TCK’nın 191/2. maddesi uyarınca kamu davasının açılmasının ertelenmesine karar verildiği,
2- Erteleme süresi zarfında şüphelinin yeniden uyuşturucu madde kullandığı iddiasıyla yeni bir soruşturma başlatılması üzerine erteleme kararı kaldırılarak kamu davası açıldığı,
3- Yapılan yargılama sonucunda, Gaziantep 24. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 23/11/2016 tarihli ve 2016/414 esas, 2016/462 sayılı kararı ile TCK’nın 191/1 ve 62. maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 58. maddesi gereğince cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verildiği, hükmün yasa yolu incelemesinden geçmeden kesinleştiği,
Anlaşılmıştır.
B) Kanun Yararına Bozma Talebi:
Kanun yararına bozma talebi ve ihbar yazısında, "Gaziantep 24. Asliye Ceza Mahkemesince tekerrüre esas alınan Gaziantep (kapatılan) 7. Sulh Ceza Mahkemesinin 20/05/2011 tarihli ve 2011/324 esas, 2011/906 sayılı kararıyla sanığın kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın almak, kabul etmek veya bulundurmak suçundan 5237 sayılı Kanun’un 191/1 ve 62. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, aynı Kanun’un 191/2. maddesi gereğince tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine tâbi tutulmasına, verilen cezanın tedavi ve tedbir süresince ertelenmesine karar verilmiş olması karşısında, mükerrirlere özgü infaz rejiminin ancak hapis cezasına hükmolunması halinde uygulanabileceği gözetilmeden, sanık hakkında hükmolunan cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesinde isabet görülmemiştir." denilerek, Gaziantep 24. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 23/11/2016 tarihli ve 2016/414 esas, 2016/462 sayılı kararının bozulması istenmiştir.
C) Konunun Değerlendirilmesi:
Mahkemece tekerrüre esas alınan Gaziantep 7. Sulh Ceza Mahkemesi"nin 20/05/2011 tarihli ve 2011/324 esas, 2011/906 sayılı ilamında sanığın kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan dolayı 5560 sayılı Kanun ile değişik TCK’nın 191/1 ve 62. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, aynı Kanun’un 191/6. maddesi gereğince tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine tâbi tutulmasına karar verilmiş olması karşısında, bu ilamdan sonra 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"la değişik TCK’nın 191/5. maddesi gereğince koşulları varsa davanın düşmesine veya 5320 sayılı Kanun"a eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrasında yer alan "Bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarih itibarıyla Türk Ceza Kanununun 191 inci maddesinde tanımlanan suç nedeniyle yürütülen kovuşturmalarda, hakkında daha önce denetimli serbestlik veya tedavi tedbiri uygulanmayan kişilerle ilgili olarak 191 inci madde hükümleri çerçevesinde hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilir." şeklindeki düzenleme uyarınca sanık hakkında CMK"nın 231. maddesindeki şartlar aranmaksızın hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi zorunlu olduğundan, tekerrüre esas alınan ilama ilişkin olarak 6545 sayılı Kanun kapsamında uyarlama yapılması gerektiği ve tekerrüre esas alınamayacağı, adli sicil kaydına göre tekerrüre esas başka bir mahkûmiyeti de bulunmadığı, anlaşıldığından, bu ilam nedeniyle sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanması yasaya aykırı olup kanun yararına bozma talebi bu yönü ile ve değişik gerekçe ile yerinde görülmüştür.
D) Karar :
Açıklanan nedenlere göre, sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ilişkin Gaziantep 24. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 23/11/2016 tarihli ve 2016/414 esas, 2016/462 sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesinin 3. fıkrası gereğince kanun yararına BOZULMASINA; aynı Kanun’un 309. maddesinin 4. fıkrasının (d) bendinin verdiği yetkiye dayanılarak, gerekçe bölümünde ve hüküm fıkrasında sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ilişkin kısımların ÇIKARILMASINA, infazın bu şekilde yapılmasına, dosyanın Adalet Bakanlığı"na iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na gönderilmesine, 22.10.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.