Mahkemesi :İş Mahkemesi

Davacı, davalı Kurumdan verilen cevap üzerine yaşlılık aylığı bağlanması için işyerinden ayrıldığı, ancak yanlışlık yapıldığı gerekçesi ile tahsise hak kazandığı tarihin daha sonraki bir tarih olduğunun belirtilmesi üzerine son çalıştığı işyerine alınmayarak zarara uğradığından bahisle maddi tazminat talebi ile dava açmıştır.
Mahkeme, ilamında belirtildiği şekilde davanın kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
TEİAŞ Samsun İşletme Müdürlüğünde çalışmakta iken kurumun 15.05.2013 tarihinden itibaren emekli olabileceği ve yaşlılık aylığı bağlanabileceği yönünde bilgi vermesi üzerine çalıştığı kurumun davacıyı emekli olması için işten ayırdığı,işten ayrıldıktan sonra davacıya 23.04.2014 tarihinde emekli olabileceği yönünde bilgi verilmesi ve eski işini de geri dönememesi nedeniyle davacının mahrum kaldığı aylık ve ücretlerin tazmini talebi ile işbu davanın açıldığı, mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verildiği anlaşılmaktadır.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 1999/10-995 Esas, 1999/1011 Karar sayılı içtihadı ve Dairemizin bu yöndeki içtihatlarında da belirtildiği şekilde, davalı Kurumun davacıya yaşlılık aylığı bağlanabileceğini bildirmesi üzerine, bu bildirime güvenerek davacı işinden ayrıldığı için ve kurum bilahare hesabı yanlış yaptığını ve aylık bağlanamayacağını bildirmesi nedeniyle davacının işinden ayrılıp işsiz kalmasından dolayı kurumdan gerçek zararını istemesi mümkündür. Zira, Kurumun eylemi sigortalı yönünden haksız fiil teşkil eder. Zararın hesaplama biçimine gelince, davacı işten ayrıldığı tarihten, yaşlılık aylığı hak ettiği tarihe kadar eski işinde çalışamamaktan kaynaklanan gerçek zararını Kurumdan isteyebilir. Kuşkusuz, zarar hesabı yapılırken net kazanç dikkate alınmalıdır. Ancak, davacının tazminat istediği tarihler arasında çalışması varsa, aldığı ücret miktarı tazminattan indirilmelidir. Ne varki, bu işyerinden aldığı ücret ayrıldığı işyerinden aldığı ücretten az ise aradaki fark tazminata dahil edilmelidir.
Dosyada alınan bilirkişi raporu ile maaş alacağı, ilave tediye ve ikramiye alacağı, yemek yardımı alacağı, giyim yardımı, ... yardım alacağı, vardiya tazminat alacağı, iş güçlüğü tazminatı alacağı, gıda yardımı alacağı ve kıdem tazminatı alacağının hesaplandığı görülmektedir.
Mahkeme kararında davacının kıdem tazminatı, ücret ve diğer alacakları kabul edilerek net miktar üzerinden hüküm kurulduğu belirtilmiş ise de mahkemenin hesabı, hükmedilen miktara nasıl ulaşıldığı anlaşılamamış olup, yapılan hesaplamaların net olarak açıklanması gerekmektedir. Ayrıca mahkemece fazla mesai yapılıp yapılmayacağı belli olmadığından fazla mesai talebinin kabul edilmemesi yerinde ise de yemek ücreti nakit olarak veriliyor ise hesaba dahil edilmesi gerektiği de gözetilmelidir.
Mahkemece, yukarıda belirtilen maddi ve hukuki durumlar değerlendirilmeksizin yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O hâlde, taraf vekillerinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 07.05.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi